در سال 2012 میلادی شرکت DELL/EMC ، سری جدید استوریج های VMAX All-Flash خود را معرفی کرد.
سری دستگاههای جدید تولید شده VMAX 250F ، VMAX 450F و VMAX 850F می باشند. این خانواده از معماری منحصر بفرد Dynamic Virtual Matrix و HYPERMAX OS استفاده می کند و استفاده از استوریج VMAX Hybrid می تواند تمامی نیازهای محیطهای دیتاسنتری از قبیل فضای مورد نیاز ذخیره سازی و سرعت انتقال مورد لازم را ارائه دهد.
تجهیزات VMAX All-Flash با قابلیت های زیر طراحی و مهندسی شده اند:
* Performance
فارغ از فضای ذخیره سازی مورد نیاز کاربر ، دستگاه VMAX طوری طراحی شده است که بتواند 4 میلیون IOPS را با تاخیر زمانی (Latency ) 0.5 میلی ثانیه انجام دهد.
*دسترسی و مقاومت بالا
دستگاههای VMAX با کمترین زمان Downtime ممکن کار می کنند و همچنین با استفاده از نرم افزار SDRF ، قابلیت Multi-Site Replication را برای بازگردانی و شروع دوباره سریع ، در اختیار کاربر قرار می دهد.
*فشرده سازی خطی:
این نوع از فشرده سازی در لایه HYPERMAX OS انجام می شود تا فضای استوریج مدیریت گردد.
* مهاجرت بدون وقفه NDM
از این قابلیت برای مهاجرت دادن هاستها و Application ها به استوریج VMAX جدید و بدون هیچ وقفه ای استفاده می شود.
*افزایش عمر درایوهای فلش
دستگاه استوریج EMC VMAX از الگوریتم قدرتمندی برای Write کردن استفاده می کند که در آن از هاردها و حافظه فلش برای پایین آوردن حجم Write استفاده می کند.
* تکنولوژی فلشی
* مقیاس پذیری بالا
* سرویس های داده
از این سرویسها می توان به Remote Replication با استفاده از نرم افزار SDRF و Local Replication با استفاده از نرم افزار TimeFinder SnapVX اشاره کرد. این استوریج ها همچنین قابلیت یکپارچه سازی با نرم افزار فوق العاده DELL/EMC AppSync را برای Local Replication دارد.
دستگاه های NAS موسوم به فایلر تمام توان پردازشی خود را صرفا روی خدمات فایلی و ذخیره سازی فایل متمرکز می کنند. در واقع فایلر به عنوان یک وسیله ذخیره سازی، نقش یک فایل سرور اختصاصی را ایفا می کند. فایلر مستقیما به شبکه(معمولا LAN) متصل می شود تا دسترسی به داده ها را در سطح فایل فراهم سازد. نصب، راه اندازی و مدیریت آسان فایلر، و همچنین مستقل از سکو بودن آن، باعث شده تا هزینه های مدیریتی کاهش چشمگیری پیدا کنند.
فایلر های NAS می توانند در هر جایی از شبکه مستقر شوند، بنابراین مدیر شبکه آزادی کامل دارد که آنها را در نزدیکی محلی قرار دهد که نیاز به خدمات ذخیره سازی دارد. یکی از فوایداصلی استفاده از فایلر آزاد شدن سرورهای همه منظوره و گران قیمت سازمان از انجام عملیات مدیریت فایل است. سرورهای همه منظوره غالبا درگیر عملیاتی می شوند که CPU را زیاد به کار می کشند و بنابراین نمی توانند به خوبی فایلر از عهده عملیات مدیریت فایل بر آیند.
تحلیلگران پیش بینی می کنند نیاز به ظرفیت ذخیره سازی طی سال آینده ده برابر نسبت به گذشته افزایش پیدا کند و به همین دلیل به مدیران IT استفاده از NAS را توصیه می کنند. برای هر سازمانی که در حال استفاده از فایل سرورهای همه منظوره هستند (یا قصد استفاده از آنها را دارند) بهترین راه حل این است که سیستم های NAS را جایگزین سرورهای خود بکنند.
در این مقاله می خواهیم درمورد مفاهیم اولیه Storage Networking صحبت کنیم، مفاهیمی که به عنوان تعاریف پایه در مباحث فضاهای ذخیره سازی وجود دارند.
Fiber Channel
iSCSI
FCoE
Ethernet
زمانیکه در مورد SAN و LAN صحبت میکنیم، ابتدا می بایست تفاوت بین این دو ساختار را متوجه شویم.
شبکه LAN در بحث Storage ها، همان مبحث NAS ها می باشد. این فضاهای ذخیره سازی از طریق شبکه Ethernet قابل رویت می باشند. سرورها و سیستم های موجود در شبکه از طریق لینک های ارتباطی Ethernet می توانند این فضا را مشاهده نمایند. به طور واضح تر اینگونه می توان بیان کرد که ترافیک های مربوط به Data از طریق ارتباطات شبکه ای نقل و انتقال می یابند.
اشکالات این ساختار:
افزایش ترافیک شبکه و در نهایت کندی شبکه
عدم استاندارد در Encapsulate کردن ترافیک Data
سربار بالای شبکه
راهکارهای حل مشکل:
ایجاد شبکه جداگانه برای نقل و انتقال اطلاعات Storage ها یا به اصطلاح Out Of Band Network
شبکه SAN ساختاری بود که به منظور رفع مشکلات مربوط به شبکه LAN ایجاد شد. در این شبکه یک سوئیچ مجزا با ارتباطی متفاوت نسبت به Ethernet مانند FC یا SAS تهیه می شود و فضاهای ذخیره ساز متناسب با این ساختار تامین شده و به این سوئیچ متصل می شوند.
بر روی سرورها نیز کارت های ارتباطی از نوع FC یا SAS نصب شده تا بتوانند به این سوئیچ اتصال برقرار نمایند.
این تعاریف تنها یک مفهوم کلی از ساختار شبکه های LAN و SAN بود. حال به بررسی پروتکل های مختلف در شبکه SAN و تفاوت آنها در شبکه LAN می پردازیم.
پروتکل Fiber Channel :
این پروتکل یک مفهوم است که زمانیکه از آن صحبت می شود، ناخودآگاه به یاد ارتباطات فیبر نوری می افتیم، در صورتیکه این مفهوم فارغ از نوع ارتباط می باشد و مانند پروتکل Ethernet دربردارنده استانداردهای خاص خود است، مانند:
ساختار کنترل جریان
نوع Encapsulation
اندازه MTU
نوع برقراری ارتباط بین دو نقطه
مدلی که این پروتکل فعالیت می کند دارای مزایایی است که مدل Ethernet آنها را ندارد. بزرگترین مزیت آن سرعت انتقال اطلاعات و نوع مدیای مورد استفاده در آن می باشد.
در این مدل پروتکل مورد استفاده Fiber Channel می باشد و مدیای مورد استفاده Fiber Optic است. نمونه سرعت هایی که در این پروتکل وجود دارد 2Gbps ، 4Gbps ، 8Gbps و 16Gbps می باشد.
نکته: در شبکه Ethernet هم می توانید از مدیای Fiber Optic استفاده نمایید اما پروتکل مورد استفاده Fiber Channel نمی باشد.
نکته: پروتکل Fiber Channel مخصوص شبکه های SAN می باشد.
پروتکل iSCSI :
این پروتکل بر خلاف Fiber Channel از مدیای Fiber Optic استفاده نمی کند. بستر این پروتکل از مدیاهای مسی (همان کابلهای شبکه) استفاده می نماید و از سوئیچ های شبکه بهره می برد اما به دلیل استفاده از ماژول های خاص Ethernet می تواند تا 10Gbps اطلاعات را منتقل نماید.
نکته: استفاده از پروتکل iSCSI در مقایسه با پروتکل Fiber Channel کم هزینه تر می باشد.
پروتکل FCoE :
درلیل ایجاد پروتکل FCoE یا Fiber Channel over Ethernet استفاده از مزایای Fiber Channel در بستر Ethernet بود. اولین دلیل ایجاد این پروتکل کاهش هزینه ها در ایجاد شبکه های SAN و LAN بود. زمانیکه شما می خواهید شبکه SAN در کنار شبکه LAN ایجاد نمایید، می بایست تجهیزات مخصوص این شبکه را تامین و در نهایت پیاده سازی نمایید لذا هزینه اضافی برای شبکه شما را در برخواهد داشت.
ایجاد پروتکل FCoE اولین کمکی که به مدیران شبکه کرد این بود که می توانستند از طریق یک ارتباط Fiber Optic هم اقدام به ارسال Data مربوط به شبکه (با تمام استانداردهای Ethernet) کنند و هم اقدام به ارسال Data مربوط به Storage با رعایت استانداردهای Fiber Channel نمایند.
در این پروتکل با استفاده از کارت های CNA یا Converged Network Adapter برای سرورها و سوئیچ هایی که پروتکل FCoE را پشتیبانی می کنند (مانند سری های Nexus شرکت سیسکو) به عنوان زیرساخت شبکه می توان همزمان بر روی یک لینک Fiber Optic هم اتصال Ethernet داشت و هم اتصال Fiber Channel را برقرار کرد.
پروتکل Ethernet :
این پروتکل همانطور که بیان شد، جهت برقراری ارتباط شبکه LAN استفاده می شود. این پروتکل استانداردهای مخصوص خود را دارد که همان استانداردهای TCP/IP می باشد. مدیای مورد استفاده در این پروتکل کابل مسی می باشد.
بهترین انتخاب ROI را با این دستگاه می توانید تجربه کنید و هزینه های اجرایی خود را کاهش دهید.
شما می توانید رشد بیزنس و محیط کسب و کار خود را دستگاه استوریج هیبرید NetApp FAS2500 به بهترین شکل ممکن تجربه کنید.
فارغ از اندازه سازمان ، شما نیاز به استوریجی قدرتمند و انعطاف پذیر خواهید داشت که رشد محیط را مدیریت کرده و بتواند در درازمدت نیازهای ما را برآورده نماید.
استوریج سری FAS2500 شرکت NetApp که بر روی آنها نرم افزار ONTAP به عنوان سیستم عامل اجرا می شود استوریج های بسیار انعطاف پذیری می باشند و با استفاده از نرم افزار ONTAP عملیات استوریج به سهولت انجام می شود و یک ساختار Data Fabric برای به حرکت در آوردن دیتا میان Flash و Disk و Cloud در اختیار کاربر قرار می دهد. معماری Unified رنج وسیعی از قابلیت های مورد نیاز برای محیط های کاری SAN و NAS را فراهم می سازد. قابلیت های موجود بر روی این دستگاه بسیار سریع تر از استوریج های Entery-Class می باشد.
مقرون به صرفه بودن دستگاه: استفاده از فن آوری های فلش برای سرعت بخشیدن به حجم کاری و افزایش استفاده از دیسکها با پارتیشن بندی هوشمند و افزایش توان ذخیره سازی
کاهش هزینه های عملیاتی IT : استقرار یک واحد و یا یک خوشه کامل بسیار سریع با راه اندازی سیستم و مدیریت ذخیره سازی خودکار شامل provision ، protect و monitor با کلیک یک دکمه انجام می گیرد.
افزایش انعطاف پذیری و به حداقل رساندن اختلالات: قابلیت تهیه دستگاه با حداقل قابلیت ها و ارتقا در آینده برای کاربر وجود دارد. قابلیت تبدیل دستگاه به یک دستگاه 8 نود با کمترین میزان اختلال – قابلیت ارتباط با Colud
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قابلیت های این دستگاه می توانید به اینفوگرافی FAS2500 مراجعه فرمایید.
قابلیتهای کلیدی:
افزایش سرعت محیط کاری NAS یا SAN با استفاده از هاردهای فلشی
سرویس رسانی سریع دستگاه در کمتر از 10 دقیقه بعد از روشن نمودن آن
آپگرد نرم افزارها بدون هیچ گونه Downtime
کاهش مصرف استوریج تا 50 درصد و افزایش ظرفیت قابل استفاده
ارتباط با Cloud و مدیریت نیازهای استوریج دینامیک
سیسم اسوریج FAS2500 با سیستم عامل NetApp ONTAP و بسیاری از ابزارهای مدیریتی و امنیتی ارائه می شود.
در جداول زیر می توانید مشخصات فنی استوریج های مدلهای FAS2520 و FAS2552 و FAS2554 را مشاهده نمایید:
مشخصات فنی برای پیکربندی هیبرید
مشخصات محیطی سیستم
دستگاه استوریج NetApp FAS2500 از یک سری نرم افزارهای استاندارد برای مدیریت آسانتر و بهینه تر داده ها استفاده می کند.
برای این دستگاه همچنین چندین نرم افزار پولی ارائه شده است که قابلیت های جدیدی را در اختیار سیستم قرار می دهد که این قابلیت ها شامل Instant Data Recovery و Instant Cloning و Data Replication و Disk-to-Disk Backup و سیستم بکاپ و ریکاوری بسیار هوشمند می باشند.
در صورت خرید این دستگاه بصورت Premium Bundle می توانید از کلیه نرم افزارهای پولی نیز بدون پرداخت هزینه ای بهره مند شوید.
NetApp FAS2500 Series
Included software
Efficiency: FlexVol®, deduplication, compression, compaction[1] and thin provisioning
Availability: Multipath I/O
Data protection: RAID-TEC™[1], RAID-DP®, Snapshot®
Performance: Storage QoS
Management: System Setup, OnCommand® System Manager, OnCommand Unified Manager
Storage protocols: All supported data protocol licences included
Extended-Value Software
(optional)
SnapLock®: Compliance software for write once, read many (WORM) protected data
A Premium Bundle can be purchased with all FAS2500 systems and includes:
SnapRestore®: Software to restore Snapshot copies in seconds
SnapMirror®: Simple, efficient and flexible disaster recovery
FlexClone®: Instant virtual copies of databases or virtual machines
SnapManager® suite and SnapCenter® software: Application- and virtual machine–aware backup, recovery and cloning
SnapVault®: Disk-to-disk backup software for complete backups and online archives to primary or secondary storage in minutes instead of hours or days
استوریج EMC VNX5300 Unified Storage : بسیاری از راهکارهای استوریج مانند EMC VNX5300 در لابراتوار ما مورد تست قرار گرفته است. در اینجا ما این دستگاه را در حالت لابراتوراری پیکربندی و تست خواهیم نمود. این دستگاه یکی از دستگاههای پیشنهادی شرکت EMC برای Application های مجازی با پلتفرم های VMware و Hyper-V می باشد. دستگاه استوریج VNX5300 قابلیت پشتیبانی از 125 دیسک را دارد و نیز این دیسکها می توانند از انواع SAS و Nearline SAS و Flash باشند. مانند بسیاری از استوریج های خانواده VNX ، این دستگاه قابلیت پشتیبانی از پروتکل های بلاک مانند FC ، iSCSI و FCoE را دارد و همچنین پروتکل های فایل مانند NFS ، MPFS و pNFS را دارد.
به منظور تست لابراتواری ما در اینجا یک دستگاه Lenovo ThinkServer RD240 مجهز به آداپتورهای Mellanox ConnectX-3 EN Dual-Port 10GbE و نیز یک عدد سوییچ 36 پورتی Mellanox SX1036 40GbE را تهیه نمودیم.
دو عدد پردازنده Intel Xeon X5650 2.66GHz, 12MB Cache
Windows Server 2008 Standard Edition R2 SP1 64-Bit
8GB (2 x 4GB) 1333Mhz DDR3 Registered RDIMMs
Mellanox ConnectX-3 Ethernet Dual SFP+ Port Adapter
Mellanox SX1036 36-port 40GbE Switch
36 40GbE ports in 1RU
Up to 64 10GbE ports
Up to 2.88Tb/s of non-blocking throughput
جهت انجام تست ، ما یکی از پورهتی سوییچ را در حالت Fan-out پیکربندی کرده ایم تا یک ارتباط 40GbE را به چهار ارتباط 10GbE تبدیل نماید. قابلیت Flow-Control بر روی پورت ها فعال شده است و همچنین مقدار 9000 برای MTU در نظر گرفته شده است.
دستگاه استوریج EMC VNX 5300 با مشخصات فنی زیر در اختیار ما می باشد:
چهار عدد هارد دیسک 600GB 15K SAS
یازده عدد هارد 600GB 15K SAS بعلاوه هشت عدد هارد 2TB 7200RPM SAS که در یک Storage Pool با RAID5 پیکربندی شده اند.
سه عدد هارد 100GB Flash SAS که با RAID1 پیکربندی شده اند و قابلیت های Hotspare و FAST-VP نیز فعال شده است.
در حالی که این یک بررسی کلی نیست ولی ما وقت زیادی را صرف گذاشتن لود بر روی استوریج کرده ایم. به خاطر بسپارید که دستگاه در حالت Active می باشد و گزارش حاصله می تواند کلیه عملیات ذخیره سازی دیتا را مشاهده نمود. برای سادگی کار ما در نرم افزار IOMeter یک لود مشخص QD128 را برای پروفایلهای دیتابیس ، Workstation ، فایل سرور و وب سرور انتخاب بکنیم.
پروفایل دیتابیس شامل 67 درصد Read و 33 درصد Write و مقدار Transfer Size 8K تنظیم شده است.
پروفایل Workstation نیز روی مقدار Transfer Size 8K تنظیم شده است ولی مقدار Write کمتری به نسبت قبلی دارد.
لود کاری فایل سرور دارای یک Transfer Size به میزان 512 بایت تا 64 کیلوبایت می باشد و مقدار Read 80% و Write 20% می باشد.
پروفایل وب سرور نیز دارای یک Transfer Size از 512 بایت تا 512 کیلوبایت دارد و لود آن فقط Read می باشد.
در این سناریو ما به دو LUN با اندازه های 100 گیگابایت وصل شده ایم و یک ارتباط 10GbE iSCSI به ازای هر LUN وجود دارد.
شکل زیر سرعت های مربوط به دو Worker که هر کدام به یک LUN وصل شده است را نشان می دهد.
برای محاسبه Performance دستگاه استفاده از این متد بسیار مناسب می باشد و می توان بصورت خیلی مناسبی لود روی دستگاه ایجاد کرد و رفتار آن را مشاهده نمود. در پیکربندی Storage Pool ما که پیشنهاد شرکت EMC برای بالا بردن Performance می باشد یک ترکیبی از هاردهای مختلف و با استفاده از قابلیت های FAST Cache و FAST VP استفاده می شود.
گروه فنی و مهندسی وی سنتر ارائه کننده کلیه راهکارهای ذخیره سازی ، به تمامی خریداران استوریج های EMC پیشنهاد می کند تا قبل از خرید این تجهیزات حتما Performance لازم برای محیط کاری خود را محاسبه نمایند.
Host-Based Replication به عملیاتی گفته می شود که در آن از سرورها برای کپی کردن داده ها از یک سایت به سایتی دیگر استفاده می شود.
مفهوم-host-based-replication
Host-Based Replication توسط نرم افزاری که بر روی سرورهای Application قرار دارند مدیریت می شود و تغییرات دیتا را به Device دیگری انتقال می دهد. این عملیات اغلب بصورت File-Based و Asynchronous انجام می گیرد. این نرم افزار تغییرات موجود در I/O Write را دنبال می کند و تغییرات را در مقصد Replicate می کند.
برای انجام Replication بهینه و ایمن داده ها ، نرم افزار Host-Based Replication قابلیتهایی شامل Deduplication ، Compression و Throttling را دارا می باشد.
Host-Based Replication همچنین قابلیت حنثی کردن خطاهای موجود بر روی سرور و Application را دارا می باشد که با این قابلیت به Disaster Recovery کمک می کند.
دو نوع دیگر Replication را می توان Array-Based Replication و Network-Based Replication نامگذاری کرد.
نوع Array-Based Replication بر روی استوریج اتفاق می افتد و نوع Network-Based Replication نیز نیاز به اضافه کردن یک Appliance یا سوییچ هوشمند دارد. Host-Based Replication ارزان ترین گزینه می باشد و قابلیت سازگاری و کار با انواع استوریج ها را دارد البته نباید تاثیر منفی آن بر روی Performance سرور و وجود ویروس ها و Crash های نرم افزاری را فراموش کرد.
Geo-Replication به نوعی از Replication دیتا استوریج می باشد که در آن داده های موجود استوریج بر روی سرورهای موجود در چندین مکان های فیزیکی دوردست ذخیره می شوند.
در Disaster Recovery و در راهکار Geo-Replication یک افزونگی چند لایه فراهم می شود که در صورت بروز خرابی های دیتاسنتر و یا هرگونه اختلالاتی که ادامه کار دیتاسنتر را با مشکل مواجه می کنند می تواند به کمک دیتاسنتر اصلی بیاید. در یک شبکه WAN ، مکان های جغرافیایی دوردست می توانند به بالا بردن سرعت و کارایی شبکه گردند و از اینرو کاربران در سرتاسر دنیا به مانند یک کاربر شبکه LAN به سرویس های وب دسترسی داشته باشند.
Geo-Replication معمولا با این منطق کار می کند که در آن داده ها در سایت اصلی ایجاد و بروز رسانی می شوند و سپس بصورت غیر همزمان بر روی سایت ثانویه Replicate می شوند و بنابراین داده های مشابه در دو سایت وجود خواهند داشت و می توانند در هر دو سایت بکاپ گیری شوند. در بهترین شرایط معمولا این دو سایت را کاملا از یکدیگر مستقل پیکربندی می کنند و تلاش می شود تا بجز تبادل اطلاعات ارتباط دیگری وجود نداشته باشد.
طول عمر داده ای که Geo-Replication ارائه می دهد بسیار مهم می باشد مخصوصا زمانی که سازمانهای با مقیاس بالا قصد حرکت به سوی پلتفرم های Cloud Storage و ساختارهای ابری Public و Private می باشند و در آن داده ها بصورت External ذخیره می شوند. بسیاری از ارائه دهندگان سرویس های ابری از قبیل Amazon Web Services و Windows Azure راهکار Geo-Replication را به عنوان بخشی از راهکار استوریج خود به مشتریان پیشنهاد می کنند.
LUN Masking که مفهومی در راستای LUN Zoning دارد به دسترسی یک سرور از طریق یک پورت به منابع استوریج اطلاق می شود.
LUN که مخفف Logical Unit Number می باشد به آدرس منحصر بفرد هارد دیسکها و یا Device های گروه بندی شده اطلاق می شود که برای آدرس دهی بوسیله پروتکلهای مرتبط و از طریق اینترفیس هایی از قبیل SCSI ، iSCSI و FC بکار می رود.
وجود LUN ها در مدیریت مرکزی استوریج بلاک بسیار موثر و کلیدی می باشد و آدرس LUN ها در کل محیط SAN به اشتراک گذاشته می شوند.
LUN Masking در واقع وظیفه کنترل سطح دسترسی به پورتهای ارتباطی را دارد. بنابراین حتی اگر چندین LUN توسط تنها یک پورت در دسترس سرورها قرار گیرند در سمت سرور می توان محدودیتی برای دسترسی هر سرور به LUN مرتبط با خود اعمال نمود. تنظیمات مربوط به LUN Masking معمولا بر روی HBA یا سوئیچ SAN انجام می گیرد.
مفهوم پایه ای Zoning، کنترل اینکه چه کسی چه چیزی را در محیط SAN بتواند ببیند و به آن دسترسی داشته باشد، می باشد. رویکردهای مختلفی از منظر های سرور و استوریج و سوئیچ وجود دارد که ما در اینجا علاوه بر آن ها به Target ها و Initiator ها نیز اشاره خواهیم کرد.
در هر سروری حتی سرور NT، مکانیزم هایی برای کنترل اینکه چه Device هایی را یک برنامه کاربردی Application ببیند وجود دارد و اینکه اجازه گفتگو با چه Device هایی را دارد وجود دارد. در یک لول پایین تر و یا به تعبیری در پایین ترین لایه یک سخت افزار HBA یا درایور آن و یا هر دو با هم قابلیت Masking را دارند که کنترل ارتباط سرور به Device دیگری را انجام می دهد.
علاوه بر این سیستم عامل می تواند طوری پیکربندی گردد تا بتواند کنترل Device هایی که می خواهند به عنوان یک Storage Volume در یک دستگاه Mount گردد را بر عهده داشته باشد.
بسیاری از کاربران از یک نرم افزار Extra-Layered برای مدیریت Volume ها،کلاسترینگ و سیستم اشتراک فایل File System Sharing استفاده می کنند که آن نرم افزار مدیریت دسترسی Application به فایل ها را نیز به عهده دارد.
در Zoning استوریج، اگر ما از JBOD ها و سیستم RAID سنتی در بسیاری از Disk Array ها چشم پوشی کنیم یک حالت Presentation انتخابی برای ما وجود دارد. یک Array از یک لیست حاوی اطلاعاتی که در آن مشخص می کند چه سروری به چه LUN با چه پورتهایی وصل می شود تشکیل می شود. در آن لیست همچنین مشخص شده است که کدام درخواست ها از کدام Device ها برای ارتباط با منابع باید Reject و یا Ignore گردند.
از منظر Switch Zoning ، بیشتر (اکثر) سوئیچ های Fiber Chanel قابلیت های Zoning را به شکلی پشتیبانی می کنند تا بتوان کنترل ارتباط Device ها با یکدیگر و همچنین پورتها با یکدیگر برای دسترسی ها را انجام و مدیریت نمود. در مورد این بحث در ادامه بیشتر سخن خواهیم گفت. یکی دیگر از مواردی که کنترل دسترسی ها را انجام میدهد Virtualization می باشد که در این مبحث فقط به آن اشاره کرده ایم .
با توجه به device و نوع استفاده ای که از آنها داریم نحوه sun sunning ما مشخص می شود . کنترل کردن اینکه چه device ها و پاچر LUN ها یی بر روی سرورها و با استفاده از سیستم عامل یا نرم افزار mount می شوند . هیچ موقع نباید همه device ها (LUNها) را بر روی تمامی سرورها mount نمود . از یک متد presentation انتخابی در آرایه استوریج خود استفاده کنید و در لایه fabric از zoning استفاده کنید .
چرا باید اینجوری باشه ؟
استفاده از یک شبکه یکسان و قرینه میتواند باعث هک شدن فایل های استوریج شما توسط یک PC شود . برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی شما در فایل سیستم خود دارای فایلهای Access control لیت هستید .
در share های خود فایروالهایی وجود دارد و همچنین درگاههای امنیتی موجود دارد و همچنین از packet filtering بهره می برید .
هر کدام از این عناصر دارای task های متفاوت از هم می باشند و هر کدام به نحوی تکمیل کننده پروژه امنیت دیتای شما می باشند .
Zoning چگونه کار می کند؟
در پاراگراف اول در خصوص کلیات کار Zoning و چگونگی کار آن صحبت کردیم. در اینجا بر سر اینکه مقداری دقیق تر از لحاظ فنی آن را مورد بررسی قرار دهیم.
در شرایط بسیار ساده، زمانی که یک node بالا می آید و به fabric وصل می شود اولین چیز مهم و ضروری که انجام می گردد fabin logan می باشد.این عمل به چگونگی گرفتن آد/رس 24 بیتی توسط Device اطلاق می شود که این عمل در Routing ارتباطات fabric استفاده خواهد شد (مانند SIP و یا DIP (Destination addresi و Source address) ) در این فرم می باشد. هر Device برای خود یک سری آدرس wwN که همان Word Wide Name نامیده می شود و منحصر به فرد است دارد و حتی هر پورت در هر نود یا هر Device شامل یک PORT WWN منحصر به فرد است دارد و حتی هر پورت در هر نود یا هر Deviceشامل یکPORT WWN منحصر به فرد می باشند که در لایه سخت افزار برنامه نویسی مسئله است.( زبان ماشین) همچنین یک Node WWN نیز وجود دارد که مشخص کننده Node و Device می باشدد و باید در هر پورت نشان دهد. مرحله بعدی زمانی اتفاق می افتد که یک Device می خواهد به به یک سروریی نیم سرور در SAN لاگین شود و خود را Regecter کند. SAN یک دیتا بیس از همه Device ها در Fabric ایجاد می کند که این کار را با استفاده یک Mapping مربوط به WWN پورت ها و نود ها به آدرس های 24 بیتی و همچنین قابلیت های هر Device می باشد.این Mapping همچنین مشخص کننده این است که آیا Device با FCPکار می کند یا نه ( در FCP دستورات SCSI بر روی Fiber channel اجرا می شوند.)
نهایتا یک سرور از نیم سرور درخواست می کند تا لیست دیگر Deviceهای FCP را که می تواند در Fabric ببیند را ارسال کند و اینجا جایی است که Zoning به کار ما می آید و نیم سرور فقط لیست FCP Device هایی را در اختیار سرور قرار می دهد که در آن zone باشند.
یا به تعبیری دیگر سرور ما در مورد وضعیت Device هایی می تواند آگاهی داشته باشد که قرار است آگاهی داشته یاشد. از این رو سرور دارای یک لیستی از آدرس های 24 بیتی متعلق به Device ها یی می باشد که قرار است سرور قادر به دیدن آن ها باشد. سپس یک Port Logan معمولی انجام می شود تا سرور از نوع Device ها که می تواند FCP/SCSI باشند بفهمد.این دقیقاً شبیه SCSI معمولی می باشد زمانی که سرور یا کنترلر SCSI یک Scan کلی یر روی Bus ها وضعیت Preperties انجام می دهد تا Device ها را ببیند.
آخرین دیدگاه‌ها