تین کلاینت هایی که از این تکنولوژی استفاده می کنند دارای قابلیت بسیار زیادی هستند. این تکنولوژی با استفاده از 3 موردی ذکر می شود قابلیت کارهای گرافیکی و کیفیت بهتری از صوت و تصاویر را به شما ارایه می دهد. تین کلاینت ها با استفاده از تکنولوژی اچ دی ایکس (HDX) می توانند با تغییر مسیر هوشمند داده ها و فشرده سازی اطلاعت و بعد فرستادن ان ها به سرور تا حد بسیار زیادی از زمان تاخیر را کاهش دهند. تکنولوژی اچ دی ایکس به کلاینت ها کمک می کند تا ترافیک درون شبکه را کاهش دهند و با استفاده از تکنیک های ذخیره سازی مانند کش و مولتی کستینگ که شامل فایل های تصویری و گرافیکی می باشد تا حد زیادی ترافیک را کاهش دهد. تین کلاینت هایی که از تکنولوژی اچ دی ایکس پشتیبانی می کنند برای شما پهنای باند وسیع و کار امدی را به همراه خواهند اورد و صدا و تصویر را کاملا شفاف نمایش می دهند این کار با فشرده سازی عمیق فایل های ویدویی و گرافیکی با استفاده از کدک های پیشرفته انجام داده و تصویری با فریم بالا تر و کیفیت بهتر را به شما ارایه می دهد. تین کلاینت صوت مجازی را با کمترین زمان تاخیر و توسط یک کانال اختصاصی به شما می رساندتا مشکل تاخیر در انتقال صدا در سیستم های VOIP ویپ یا همان صدا در بستر شبکه مرتفع و حل شود. تکنولوژی اچ دی ایکس می تواند برای 50 کلاینتی که در شبکه فعالیت دارند حدود 95 درصد ترافیک شبکه را کاهش داده و سرعت شما را افزایش دهد. این تکنولوژی در یکی از تین کلاینت های شرکت HP بنام HP T510 به طور کامل پیاده سازی و پشتیبانی شده است. مدلی از تین کلاینت ها که در مقاله ای دیگر معرفی می کنم استفاده شده است.
نیازمندی های سخت افزاری جهت پیاده سازی تین کلاینت RemoteFX
نیازمندی های سخت افزاری جهت پیاده سازی تین کلاینت RemoteFX
نیازمندی های سخت افزاری جهت پیاده سازی تین کلاینت RemoteFX: همانطور که می دانیم، این پروتکل جهت اجرای گرافیک های سنگین برای تین کلاینت هایی است که به سرور به صورت ریموت متصل می شوند و دسکتاپ ان را در اختیار می گیرند، می باشد. باید توجه داشت، کلاینت و سرور در چنین محیطی می بایست دارای حداقل نیازمندیهای سخت افزاری باشند که در ذیل بدان اشاره می گردد. روی تین کلاینت:
– پردازشگری که قابلیت اجرای ویندوز Windows 7 sp1 و بالاتر را داشته باشد با سرعت یک گیگاهرتز و یا بالاتر، با حداقل حافظه یک گیگ و هارد 16 گیگ، و یا در تین کلاینت های فاقد سیستم عامل (زیرو کلاینت)، اینکه شرکت سازنده تین کلاینت با همکاری شرکت مایکروسافت این ساختار را به صورت سخت افزاری روی تین کلاینت خود پشتیبانی کرده باشد مانند: Thin Client HP Model T510 که متعلق به شرکت معظم HP می باشد. روی سرور:
– پردازشگرقدرتمندی که قابلیت اجرای ویندوز Windows Server 2008 R2 sp1 و یا Windows Server 2012 R2 را داشته باشد با سرعت پردازشگر حداقل 1.4 GHz ، حافظه 2 GB و هارد 16 گیگی. توجه شود اینها حداقل نیازمندی های سخت افزاری می باشد. بدیهی است، بکارگیری یک سرور توانمند در سرعت کل تین کلاینت های موجود موثر است.
– پردازشگر پشتیبانی کننده از SLAT (Second Level Address Translation) که در خصوص پردازنده های AMD این قابلیت NPT (Nested Page Table) و در خصوص پردازنده های Intel با نام EPT (Extended Page Table) خوانده می شود. توجه شود پیش از خرید پردازشگر وجود این قابلیت را که تحت عنوان Virtualization Technology (VT-x) از طرف شرکت سازنده عنوان می شود، را بررسی نمایید.هرچند تقریبا تمامی پردازنده های سری i3/i5/i7 از خانواده اینتل و X2/X4/X8 جدید از خانواده AMD این قابلیت را به خوبی و به طور کامل در پردازنده های خود قرارداده اند. همچنین می توان پس از خرید و نصب، با استفاده از فرمان SystemInfo با مشاهده خطی تحت عنوان Second Address Level Translation: yes نیز از پشتیبانی پردازنده از قابلیت مجازی سازی جهت اجرای RemoteFX اطمینان حاصل کرد.
– کارت گرافیک پشتیبانی کننده از GPU: کارت های گرافیک جدید، خود دارای واحد پردازشگری مستقل از پردازشگر مرکزی می باشند. پس از خرید و نصب نیز می توانید با استفاده از فرمان dxdiag روی تب Display بر روی ویندوز سرور 2008 از yes بودن دو عبارت WDDM 1.1 و DirectX9 و برای ویندوز سرور 2012 نیز از yes بودن WDDM 1.2 و DirectX11 و در نتیجه مناسب بودن کارت گرافیک خود اطمینان حاصل نمایید.
XtremIO به راهکار ذخیره سازی فلشی شرکت EMC اطلاق می شود که بر پایه هاردهای فلشی ساخته شده اند و از اینرو به آنها استوریج های All-Flash گفته می شود.
استوریج های All-Flash معمولا از انواع دیسکهای SSD فلشی بجای هاردهای مغناطیسی استفاده می کنند و سرعت انتقال و Performance به مراتب بالاتری نسبت به هاردهای معمولی ارائه می دهد.
استوریج های XtremIO یکی از بهترین استوریج های بازار استوریج های All-Flash محسوب می شود.
استوریج های XtremIO علاوه بر پشتیبانی از هاردهای SSD یا فلش ، می توانند از هاردهای مغناطیسی SAS و یا ترکیبی از هاردهای SSD فلش و هاردهای مغناطیسی استفاده کنند که به اصطلاح استوریج هیبرید گفته می شود.
استوریج های فلشی ، استوریج های نسل آینده دیتاسنتر می باشند به دلیل اینکه در آینده کلیه Application ها مستلزم کار با استوریج های این رده می باشند.
از موارد مصرف اصلی دستگاههای XtremIO می توان به دیتابیس های حجیم و مجازی سازی دسکتاپ اشاره نمود.
مفهوم مجازی سازی در علوم رایانه به صورت زیر تعریف می شود:منابع سیستم را به صورت اختصاصی و تفکیک شده در آورد به طوری که بتوان به صورت واحد، آنها را دید و استفاده کرد.
مجازی سازی به طور گسترده ای در دنیای رایانه کاربرد دارد. مجازی سازی امکان راه اندازی چندین سیستم مجازی بر روی یک سیستم فیزیکی را دارد. برای تفهیم بهتر به عنوان یک مثال ساده و یکی از کارهایی که می توان از قدرت مجازی سازی بهره برد، فرض کنید اگر هم اکنون از رایانه استفاده می کنید و این صفحه را بر روی سیستم عامل خود مشاهده می نمایید، با مجازی سازی می توانید هم اکنون بدون خارج شدن از سیستم خود، سیستم عامل های دیگر را راه بیندازید. برای نمونه یک سیستم عامل لینوکس بر روی همین سیستم عامل خود راه اندازی کنید و در آن واحد بتوانید به هر دو دسترسی داشته باشید. حتی می توانید چند سیستم عامل دیگر را نیز به همین گونه راه اندازی نمایید و به همه در یک لحظه دسترسی داشته باشید. تک تک این سیستم ها می توانند ایفای نقش کنند، می توانند برنامه ای را به طور مجزا راه اندازی نمایند، به شبکه متصل شوند، از ابزار های مخصوص به سیستم عامل خود استفاده نمایند و خلاصه می توان گفت به نظر می رسد چند رایانه مجزا دریک رایانه قرار گرفته باشند. با این تفاوت که همگی این سیستم ها از یک منبع تغذیه می کنند (همان رایانه اصلی که در بالا ذکر شد) که می توانند همزمان و در محیطی مجزا و ایزوله شده از هم اجرا شوند و نیز همگی این سیستم عامل های مهمان توسط سیستم عامل میزبان کنترل می شوند. بیشتر سیستم های مجازی سازی از یک لایه ی نرم افزاری به نام Hypervisor استفاده می نمایند. این Hypervisor بین ماشین های مجازی و سخت افزار قرار دارد و وظیفه ی کنترل سخت افزار را به عهده داشته و به سیستم عامل های مهمان ( همان سیستم عامل های درست شده روی سیستم عامل اصلی) اجازه ی اجرا شدن بر روی سیستم فیزیکی مشترک را داده و به آن ها سخت افزار های مجازی اطلاق می دهد.
تاریخچه
ماشین مجازی سازی، ابتدا از طریق سیستم عامل VM در سال ۱۹۷۲ در کامپیوترهای بزرگ IBM مطرح شدند. VM تکامل یافت و هنوز وجود دارد و بسیاری از مفاهیم اصلی آن در سیستمهای عامل دیگر وجود دارد، که به شرح زیر است :
IBM VM370 ، کامپیوتر بزرگ را به چند ماشین مجازی تقسیم کرد، که هر کدام ، سیستم عامل خاص خودش را اجرا می نماید. مشکل عمده ی روش ماشین مجازی VM، به سیستمهای دیسک مربوط می شود. فرض کنید ماشین مجازی ۳ گرداننده دیسک داشت ولی می‌خواست هفت ماشین مجازی را اداره کند. روشن است که نمی‌تواند برای هر ماشین مجازی یک گرداننده ی دیسک را تخصیص دهد، زیرا خود نرم‌افزار ماشین مجازی به فضای دیسک زیادی نیاز دارد تا حافظه ی مجازی و spooling را فراهم سازد. راه حل فراهم کردن دیسک مجازی بود در سیستم عامل IBM VM به نام مینی دیسک خوانده می‌شوند که از هر نظر، به جز اندازه، یکسان بودند.سیستم هر مینی دیسک را با تخصیص تراک هایی کافی از دیسک های فیزیکی ، پیاده‌سازی می کند.
وقتی این ماشین‌های مجازی ایجاد شدند، کاربران می توانستند هر یک از سیستمهای عامل یا پکیج های نرم‌افزاری موجود در آن ماشین مجازی را اجرا نمایند. برای سیستم IBM VM ، کاربر معمولاً cms را اجرا می‌کرد که یک سیستم عامل محاوره ای تک کاربره بود.
سیستم عامل میزبان (host)
سیستم عامل میزبان (host)، سیستم عاملی است که مستقیما روی سخت‌افزار فیزیکی نصب می‌شود.
سیسستم‌عامل‌های میهمان (guest)
سیسستم‌عامل‌های میهمان (guest)،سیستم عاملی است که بروی یک ماشین مجازی نصب می شود و مستقیما با سخت افزار ارتباط ندارد.
Hypervisor
Hypervisor و یا Virtual Machine Manager) VMM یا Virtual Machine Monitor) یک لایه ی نرم افزاری است (و در بعضی مواقع میان افزار و یا سخت افزاری است) که اجازه ی اجرای چندین سیستم عامل را بر روی سخت افزار داده و ساخت، اجرا و کنترل ماشین های مجازی بر روی سخت افزار را دارد و برای معماری های پردازنده ی بخصوصی طراحی شده اند. Hypervisor پردازنده، حافظه و دیگر منابع را مدیریت می نماید و آنها را به سیستم عامل ها تخصیص می دهد و در عین حال این سیستم عامل های تولید شده یا مهمان را (ماشین مجازی نیز گفته می شوند) از یکدیگر مجزا کرده و اجازه ی دخالت در امور دیگری را نمی دهد و آن ها را از یکدیگر ایزوله می نماید. Hypervisor به ۲ دسته زیر تقسیم می شود:
Hypervisor تمام- سخت افزاری (Bare-Metal)
Hypervisorنوع اول یا تمام- سخت افزاری (Bare-Metal) به طور مستقیم بر روی سخت افزار اجرا می شود. که در این حالت ، اول hypervisor به طور مستقیم بروی سخت افزار نصب می شود و بعد سیستم عامل نصب می شود و منابع از طریق hypervisor اختصاص داده می شود.
معمولا از Hypervisor تمام- سخت افزاری به منظور بهره برداری بیشتر از امکانات و قابلیت های ناظر استفاده می شود.
Hypervisor میزبانی شده (Hosted)
Hypervisorنوع دوم یا میزبانی شده (Hosted) در این نوع از Hypervisor ابتدا یک سیستم عامل بروی سخت افزار نصب می گردد و بعد از آن یک hypervisor بروی سیستم عامل نصب می گردد و hypervisor با منابع سیستم عامل درگیر می شود و برای ساخت ماشین مجازی از منابع در اختیار سیستم عامل بهره می گیرد.
انواع سطوح مجازی سازی
مجازی سازی سطوح مختلفی دارد که بنا به احتیاج از هر کدام استفاده می شود
مجازی سازی کامل
در این سطح از مجازی سازی تقریبا سخت افزار به طور کامل شبیه سازی می شود و هایپروایزور یک ماشین مجازی را تولید می نماید که به لحاظ عمکلرد تفاوت چندانی با ماشین حقیقی ندارد. این ماشین موارد زیر را شامل می شود:
دیسک و دستگاه های شبکه
زمانسنج و وقفه ها ( Timer and Interrupts )
پلتفرم شبیه سازی شده: مادربرد، گذرگاه دستگاه و BIOS
بوت Legacy: مثلاً با ۱۶ بیت شروع شود و با مد ۶۴ بیت راه اندازی شود
دسترسی حافظه
دستورالعمل های خاص
با شبیه سازی این ماشین های مجازی سیستم عامل های مهمان بدون نیاز به اصلاح شدن قابل اجرا هستند. سیستم عامل مهمان و هر برنامه کاربردی بر روی ماشین مجازی از محیط مجازی خود بی اطلاع بوده و کاملا عادی اجرا می شوند. از نمونه های آن (KVM (Kernel-based virtual machine که یک ابزار مجازی سازی است می توان نام برد.
مجازی سازی ناقص (Paravirtualization)
در این سطح از مجازی سازی محیط سخت افزار شبیه سازی نمی شود و یک مجموعه نرم افزار و ساختمان داده را به کار می گیرد و به مهمان مجازی سازی شده ارائه می شود. در این روش مجموعه اصلاحات نرم افزاری بر روی مهمان ایفا می شود تا بتواند از محیط Paravirtualized استفاده نماید. Paravitualization می تواند تمام کرنل را در بر گیرد تا بتواند I/O را مجازی سازی کند. یکی از نمونه های پیاده سازی روش Paravirtualize برای Xen می باشد (Xen) از ابزار مجازی سازی است که از این تکنیک پشتیبانی می نماید. این تکنیک ابتدا توسط Xen معرفی شد و سپس دیگر ابزارها نیز از آن پشتیبانی کردند. Paravirtualization نیازی به Extension های مجازی سازی پردازنده ی میزبان ندارد و همین طور مجازی سازی را بر روی معماری سخت افزار هایی می توانند اجرا کنند که از مجازی سازی سخت افزار کمکی (Virtualization Hardware-assisted) نیز پشتیبانی نمی کنند.
تمامی سخت افزار ها برای ماشینFully Virtual شبیه سازی شده اند و به نظر می رسد که سخت افزارهای واقعی هستند ولی برای ماشین Paravirtual توسط Xen ارتباط برقرار می نماید.
مجازی سازی بخشی یا قسمی (Partialvirtualization)
همان طور که از اسم آن پیداست بخشی یا قسمی از سخت افزار شبیه سازی مجازی می شود که بتواند مانند یک سخت افزار حقیقی استفاده شود. بر خلاف مجازی سازی کامل که سخت افزار به حد نیاز شبیه سازی می شد، در مجازی سازی بخشی و قسمتی، سخت افزار زیر ساختی و فضا های آدرس شبیه سازی می شوند و این بدین معناست که کل سیستم عامل در ماشین مجازی راه نمی افتد بلکه تعداد زیادی نرم افزار کاربردی می توانند در آن راه اندازی شوند. در این محیط اشتراک گذاری منابع و ایزوله سازی پردازش انجام می شود اما اجازه نمی دهد تا سیستم عامل های مجازی مهمان برپا شوند. مجازی سازی قسمی یکی از مراحلی بود که باید برای رسیدن به مجازی سازی کامل پشت سر گذاشته می شد. این تکنیک راحت تر از تکنیک مجازی سازی کامل پیاده سازی می شود ولی نسبت به آن نقطه ضعف هایی در زمینه های سازگاری و قابلیت حمل، دارد. تخمین زدن اینکه دقیقا کدام ویژگی توسط کدام نرم افزار کاربردی استفاده می شود نیز از دیگر مسائل آن است. اگر یک تعداد ویژگی سخت افزاری خاصی شبیه سازی نشود، در صورتی که نرم افزاری به آنها نیاز داشته باشد با شکست مواجه می شود.
انواع مجازی سازی
مجازی سازی میزکار (Desktop Virtualization یا Client Virtualization)
مجازی سازی میزکار یکی از متد های مجازی سازی است که می توان بر روی یک ماشین فیزیکی مشترک، میز کارهای مجازی برای کاربران ساخت و هر کدام به طور منحصر به فرد به میزکار خود دسترسی دارند. این ماشین مشترک می تواند یک سرور مرکزی باشد. کاربران می توانند از طریق شبکه به این سرور متصل باشند. از مزایای مجازی سازی میزکار می توان به موارد زیر اشاره کرد:
صرفه جویی در هزینه کل
امنیت بالا
کاهش مصرف انرژی
کاهش زمان ازکار افتادگی و یا Down Time
مدیریت متمرکز و یکپارچه
از محدودیت های این نوع مجازی سازی موارد زیر را می توان ذکر کرد
مشکل در نگهداری و راه اندازی driver های چاپگر
از کار افتادگی شدید در زمانی که شبکه قطع شود
پیچیدگی و هزینه در استقرار زیرساخت میز کار مجازی
ریسک امنیتی در خصوص پیاده سازی مدیریت شبکه ی نامناسب
زیرساخت میزکار مجازی یا (Virtual Desktop Infrastructure – VDI) یکی از رایج ترین متد های مجازی سازی میزکار است که از مدل های محاسباتی سرور استفاده می کند. VDI میزبانی مجازی سازی میزکار را در یک ماشین مجازی که بر روی یک سرور ریموت یا مرکزی سوار است را برعهده دارد.
مجازی سازی Presentation
مجازی سازی ارائه یا Presentation محصولی از شرکت مایکروسافت است که یک متد انتقال نرم افزار کاربردی است که میزکار و نرم افزار های کاربردی کاربران را از یک سرور مشترک به آنان منتقل می نماید. این نوع از مجازی سازی اجازه ی نصب یک نرم افزار کاربردی را بر روی سرور می دهد. کاربران با session های منحصر به فرد و مجزای خود به سرور یا یک رایانه ی Remote شده توسط شبکه، متصل می شوند و از این نرم افزار ها استفاده می نمایند. کمی شباهت به مجازی سازی میز کار دارد ولی یکی از تفاوت های آن با مجازی سازی میزکار در نحوه ی ارتباط کاربران است. در Presentation چند کاربر می توانند به یک سرور متصل شده و امور خود را سپری کنند (یک به چند) ولی در میز کار یک کاربر به یک OS متصل به آن، مرتبط است(یک به یک).
مجازی سازی نرم افزار کاربردی
مجازی سازی برنامه کاربردی به این معناست که وقتی ۲ برنامه روی یک سیستم عامل قرار دارد و از منابع یکسان بهره مند هستند وقتی همزمان در خواست می دهند باعث توقف ۲ برنامه یا قفل شدن سیستم می شود ولی با مجازی سازی به هر برنامه یک سیستم عامل اختصاص می دهیم(از دید برنامه کاربردی) ولی در اصل کپی از منابع اصلی که برنامه کاربردی از ان استفاده می کند در اختیارش قرار می دهیم . کاربرد ان در سیستم عامل هست.
در این شکل ما یک نرم افزار کاربردی را مشاهده می کنیم که از سیستم عامل و ابزار های مختص آن استفاده می نماید و مشکلی نیز مشاهده نمی شود. ولی در صورت مغایرت این سیستم عامل و نرم افزار می توانیم از مجازی سازی استفاده نماییم.
با توجه به شکل بالا می توان گفت که نرم افزار مجازی سازی شده و پارامترهای ناسازگار با سیستم عامل به حالت سازگار در آمده و سیستم عامل با آن مانند یک نرم افزار درون خود و محلی رفتار می نماید (Native). در واقع محیط نرم افزار یک محیط کپسوله شده (Encapsulated Enviroment) است و می تواند در ماشینی در محلی دیگر (برای مثال در سروری در یک نقطه ی دیگر) راه بیفتد و سیستم عامل فریب خورده و تصور بر خودی بودن و محلی بودن (Local) نرم افزار دارد. از مزایای نرم افزار کاربردی موارد زیر را می توان نام برد:
به منابع کمتری در مقایسه با استفاده از ماشین های مجازی مجزا نیاز است
قابلیت اجرای برنامه های کاربردی ناسازگار بر روی یک ماشین محلی به طور همزمان
تنظیم مناسب، مقرون به صرفه و استاندارد سیستم عامل بر روی چندین ماشین
تسهیل بیشتر گسترش نرم افزار های کاربردی
امنیت بیشتر بدلیل ایزوله و کپسوله ساختن محیط از سیستم عامل محلی
حمل پذیری ساده تر نرم افرارها از رایانه های Client به یکدیگر بدلیل فقدان نصب تک تک آنان بر سیستم عامل محلی
و مزایای بیشتر
مجازی سازی حافظه
می دانیم که حافظه برای همه ی ماشین های دیجیتالی کاربرد دارد: مانند سویچها، مسیر یاب ها، Appliance ها و سرور ها. ولی بالاخره روزی فرا می رسد که حافظه ظرفیتش تکمیل شده و باید حافظه جدید تر یا بیشتری تهیه شود. ممکن است این روال به قدری ادامه پیدا کند تا به لحاظ هزینه برداری چالش انگیز شود. مجازی سازی بدین منظور راهی را می گشاید، حافظه را از پردازنده و سرور جدا نموده تا یک عملکرد مشترک، توزیع شده و یا متصل به هم را مهیا سازد که این حافظه مجازی بین ماشین ها به اشتراک گذاشته می شوند. مجازی سازی حافظه بیشتر بر عملکرد نرم افزار های کاربردی متمرکز شده است و دسترسی مستقیم به کاربر نهایی دارد. پردازنده نیز فعال و مستقیماً به داده های حافظه دسترسی دارد.
مجازی سازی Storage
مجازی سازی انباره یا مخزن، پروسه ای است که شامل گروه بندی دستگاه های مخزن (Storage Devices) شبکه می باشد و طوری به نظر می رسد که گویی یک مخزن مشترک در میان است. برای توضیخ بیشتر فرض کنید انباره ای داریم که از داده های دستگاه های مخزن متعددی پر می شود که این دستگاه ها در شبکه پخش است. حتی ممکن است این دستگاه های مخزن از نوع های متفاوت باشند. حال این مخزن قابل اشتراک گذاری برای همه می باشد و به نظر می رسد که یک دستگاه مخزن بسیار بزرگ در میان است که می تواند از یک واحد مرکزی مدیریت شود. این داده ها مکانی نا محسوس داشته و سرور ها از جای این داده ها بی اطلاع هستند. در کل مدیریت مخازن و داده ها سخت و زمان بر است. ولی با مجازی سازی مخزن می توان به این مشکل رسیدگی کرد و با تسهیل کردن نسخه پشتیبان گیری، آرچیو سازی و بازیابی در زمان صرفه جویی نمود. این متد می تواند از برنامه های کاربردی نرم افزار و یا Appliance ها استفاده کرده و اجرا شود. دلایل مهم برای راه اندازی مجازی سازی مخزن از جمله موارد زیر است:
بهبود مدیریت مخزن در یک محیط IT ناهمگن
دسترسی بهتر و تخمین مناسب تر زمان خرابی با مدیریت خودکار
استفاده از مخزن بهتر
مجازی سازی داده
در این نوع مجازی سازی، داده ها از همه نقاط جمع آوری شده و به صورت یک مرجع داده ای مجازی در اختیار ابزارهایی (Front-End Solutions) قرار می گیرند که نیاز به کل داده داشته ولی نیاز به محل قرار گیری و محل مخزن این داده ها ندارند. مانند نرم افزار های کاربردی، درگاه ها یا Portal ها و Dashboard. برای پی بردن به اهمیت این نوع از مجازی سازی به عنوان یک نمونه می توان سازمان هایی را مثال زد که از سیستم مدیریت پایگاه داده های متعددی استفاده می کنند. برای مثال برخی از Oracle و برخی از SQL Server. حال این دو با یکدیگر ممکن است بدلیل ساختار سیستمی ناسازگاری های ارتباطی داشته باشند و بدلیل رقابتی که با یکدیگر دارند داده های زیادی تولید و یکپارچه سازی و ذخیره می شود. با مجازی سازی داده ها کاربران می توانند داده های حقیقی و مورد اطمینان را سریعاً دریافت نمایند، که بر تصمیماتشان بسیار تاثیر گذار است. یکی از نمونه های آن Red Hat® JBoss® Data Virtualization است. از مجازی سازی داده ها بیشتر در زمینه های زیر استفاده می شود:
یکپارچه سازی داده ها
یکپارچه سازی کسب و کار
سرویس های داده ی معماری سرویس- گرا (Service-oriented architecture data services)
جست و جوی شرکتی
قابلیت هایی نیز دارا می باشد از جمله
انتزاع تکنیکی داده های ذخیره شده
اتصال به منابع داده ای با انواع مختلف (نا متناجس) و در دسترس بود داده ها از یک نقطه
تبدیل داده ها
قابلیت ترکیب مجموعه نتایج داده ها از منابع متعدد
قابلیت انتقال داده های درخواستی
مجازی سازی شبکه
مجازی سازی شبکه به متراکم ساختن چند شبکه فیزیکی به یک شبکه مجازی اشاره دارد. حتی می تواند به طور منطقی یک شبکه فیزیکی را به چند شبکه منطقی قطعه بندی نماید. این نوع از مجازی سازی ویژگی های زیر را در بر دارد :
هدف اصلی کاهش هزینه های کلی با اشتراک گذاری منابع شبکه ای و در عین حال تفکیک مطمئن امنی بین سازمان ها، گروه ها و افراد است
مجازی سازی سرور
مجازی سازی سرور به این گونه است که یک سرور حقیقی و فیزیکی به چندین سرور مجازی، مجازی سازی می شود. هر کدام از آن ها مانند یک سرور فیزیکی عمل کرده، برنامه های کاربردی، سیستم عامل و ابزار های مختص خود را دارند. با این روش می توان در هزینه و مصرف انرژی و قطعات بسیار صرفه جویی نمود زیرا که برای مثال در سازمانی که ده ها تا صد ها سرور دارد، همیشه همه ی آن ها مورد استفاده قرار نمی گیرند و عملا در وضعیت بیکاری می مانند و این عمل باعث اتلافات بسیاری مشود. کلید راه حل این مسئله همین مجازی سازی سرور است که می توان تعیین کرد چند سرور موجود باشد و چه کارهایی انجام دهد و وظایف آن چیست. یکی از نکات مثبت مجازی سازی سرور نامحسوس بودن منابع سرور اصلی است و از کاربران و نرم افزار ها مخفی است و از دیگر مزایا نصب سیستم عامل های مجزا بر روی هر کدام و یا حتی reboot نمودن هرکدام به تنهایی است. از نمونه های آن XenServer را می توان نام برد
مجازی سازی I/O
در این متد مجازی سازی هدف تفکیک کردن منابع I/O و به اشتراک گذاشتن آنان بین سرور ها و مخازن(Storages) است. از آنجایی که مجازی سازی توسعه بسیاری یافته است، اشتراک گذاری منابع I/O، جوابگوی نیاز های آن نمی باشد. لذا IOV یا مجازی سازی I/O به کار می آید. می توان بر روی کارت رابط شبکه یا NIC آن را اعمال نمود و NIC را به چند کارت شبکه مجازی تقسیم نمود تا به ماشین های مجازی سرویس دهند و نیاز های آنان و ضمانت کارایی درخواستی آنان را فراهم آورند. یا برای مثال دیگر IOV برای سوییچ های مجازی است (سوییچ مجازی نرم افزاری است که اجازه می دهد یک ماشین مجازی با دیگر ماشین مجازی ارتباط برقرار نماید) که عملکرد ویژه ای را برای مدیریت ماشین های مجازی تعریف می نماید. از نمونه های آن Virtio می باشد.
مجازی سازی فایل
در مجازی سازی فایل یک لایه ی انتزاعی بین سرور فایل و Client هایی که به این سرور های فایل دسترسی دارند قرار داده می شود. این لایه ی مجازی، فایل ها و فایل سیستم را در سرور ها مدیریت می نماید و به ادمین ها اجازه می دهد تا از درون فایل های سرور به Client ها فایل ها را ارائه دهند. شاید بنظر برسد که کاری سربار است ولی از مزایای آن فضای نام جهانی است (Global Namespace) تا بر روی فایل های سرورهای فایل شبکه اعمال شوند. از دیگر مزایا اشتراک گذاری ظرفیت بیش از حد مخزن (storage) بین فایل سرور ها است. داده ها می توانند سالم و واضح بین سرور ها انتقال یابند و بدست کاربران نهایی و نرم افزار های کاربردی برسند. به طور خلاصه می توان گفت مجازی سازی فایل به سازمان ها اجازه ی دسترسی ایزوله شده ای را می دهد تا بتوانند از ظرفیت مخزن بر روی سرور فایل شبکه استفاده کنند و فایل ها را بدون مشکل انتقال یابند. مجازی سازی فایل می تواند در قالب یک Appliance استفاده شود.
مزایای مجازی سازی
مجازی سازی مزایای بسیاری دارد و همین طور تصورات غلطی در خصوص آن وجود دارد. این بخش به بررسی این موارد می پردازد.
کاهش هزینه ها
یکی از تصورات رایج غلط در خصوص مجازی سازی، هزینه برداری آن است. ممکن است در ابتدا مجازی سازی گران تمام شود ولی نقش اصلی خود را در دراز مدت ایفا نموده و این تصور برکنار می رود. از مواردی که حتما باید رعایت نمود تا سرمایه ی هزینه شده برگردد، انتخاب درست در روش مجازی سازی است. موارد زیر را در نظر بگیرید:
صرفه جویی در مصرف انرژی
با استفاده از مجازی سازی می توان به تعداد دستگاه های کمتری در زیر ساخت پروژه نیاز داست که از نتایج این امر صرفه جویی در مصرف انرژی است زیرا که یک دستگاه فیزیکی نیاز به استفاده از منابع انرژی و نیاز به خنک شدن دارد.که این امر باعث کاهش در مصرف انرژی می شود.
نگهداری کمتر
با برنامه ریزی های کافی و دقیق قبل از انتقال سیستم های فیزیکی به مجازی زمان کمتری در خصوص نگهداری آن صرف می شود و همین طور هزینه موارد مربوطه نیز کاهش می یابد.
افزایش بقای نرم افزار های نصب شده
ممکن است نرم افزاری بسیار قدیمی داشته باشیم و حتما نیاز داریم آن را اجرا نماییم. یا باید برای خرید یک سیستم بسیار قدیمی با قطعات همساز آن هزینه نماییم و یا براحتی در زمان بسیار کم و با هزینه ناچیز از مجازی سازی برای این نرم افزار استفاده نماییم. بدین صورت دیگر نگران ارتقای سریع سخت افزار و منسوخ شدن نرم افزارها نخواهیم بود.
قابلیت تخمین زدن هزینه
اکثر شرکت های پشتیبان برای مجازی سازی مثل Red Hat Enterprise Linux نرخ هزینه های موارد مربوط به مجازی سازی را تعیین نموده اند و می توان تخمینی قبل از تهییه ی آن داشت.
فضای کمتر
با راه اندازی و متراکم سازی سرور ها بر روی ماشین های کمتر با قدرت مجازی سازی می توان در مصرف فضای فیزیکی صرفه جویی نمود و برای استفاده های دیگر در نظر داشت
بهبود عملکرد
با توجه به اینکه در نسخه های قدیمی تر مجازی سازی که از یک پردازنده استفاده می کردند، ماشین های مجازی با محدودیت هایی روبرو می شدند و این تصور بوجود آمد که مجازی سازی یعنی کندی و سرعت پایین. با توجه به پیشرفت فناوری دیگر این تصور ریشه کن شده و ماشین های مجازی با سرعت های بسیار بالا تری نسبت به قبل براه می افتند.می توان خصوصیات این عملکرد ها را در سایت های رسمی مربوطه مشاهده نمود
بهبود مواجهه با شرایط بحرانی
در بعضی مواقع مشکلات بسیار جدی و بحرانی بوجود می آید. در یک سیستم فیزیکی معمولا نیاز است که سیستم عامل در زمان بروز بحران های جدی، دوباره نصب شود که منجر به ساعت ها گرفتن نسخه پشتیبان از داده ها ضروری است. اما اگر سیستم مجازی سازی باشد، یکی از قدرت های آن مهاجرت مجازی سازی است. اگر زمینه مهاجرت یا انتقال فراهم باشد ماشین های مجازی می توانند بر روی یک میزبان سالم راه بیفتند و شاید طولانی ترین عمل در آن بازیابی داده های مهمان است. همین طور چون هر کدام از سیستم های مجازی به طور کامل از یکدیگر مجزا هستند، از کار افتادن یکی بر دیگری بی تاثیر است.
بهبود امنیت
مجازی سازی از ابزار هایی برای امنیت استفاده می نماید. برای مثال SELinux و sVirt برای شرکتRed Hat Enterprise Linux 6 که به هر دوی آن می پردازیم:
SELinux
توسط US National Security Agency و دیگران تولید شد تا کنترل دسترسی الزامی یا (MAC (Mandatory Access Control را برای لینوکس ایفا نماید. توسط SELinux همه ی پردازش ها و فایل ها، نوعی برایشان تعریف می شود و دسترسی ها به همه ی موارد تحت کنترل است. SELinux محدودیت هایی را برای حمله کنندگان و کار ها ایفا می نماید تا از اقدام بسیاری از کار های ضد امنیتی جلوگیری نماید از جمله حمله سرریز بافر و ترفیع امتیازی ( Privilege Escalation : دسترسی غیر مجازی کاربری به اطلاعات خاص). SELinux به بهبود مدل های امنیتی میزبان های Red Hat Enterprise Linux و مهمان های مجازی شده ی آن پرداخته و تنظیم و تست شده است.
sVirt
Red Hat Enterprise Linux 6 از یک فناوری بنام sVirt استفاده نموده که با مجازی سازی و SELinux ادغام شده است. این فناوری کنترل دسترسی الزامی یا MAC را در زمان استفاده از ماشین مجازی برای امنیت بیشتر ایفا نموده که از مداخله ی Bug های درون Hypervisor در سیستم جلوگیری می نماید تا به میزبان یا یک ماشین مجازی لطمه زنند. برای اطلاعات بیشتر در رابطه با امنیت می توان به Red Hat Enterprise Linux 6 Virtualization Security Guide مراجعه نمایید. برای توضیحات بیشتر به صفحه ابزار مجازی سازی قسمت KVM مراجعه فرمایید.
بالا بردن Uptime
زیرساخت های مجازی امروزه قابلیت ها و مزایای ویژه ای را ارائه می دهند که در ساختارهای سخت افزاری وجود ندارند که با بالا بردن Uptime کمک شایانی می کند. ممکن است برند یا نام های متفاوتی داشته باشند اما تقریبا تمامی آن ها این ویژگی ها را دارند . Live Migration (مهاجرت زنده) Storage Live Migration (مهاجرت زنده فضای ذخیره ساز) Fault Tolerant (تحمل خطا) High Availability DRS (تخصیص پویا و پراکنده منابع با قابلیت زمان بندی)
افزایش چرخه عمر نرم افزار ها (Life Cycle)
با مجازی سازی می توانید به راحتی عمر استفاده از نرم افزار را بالا ببرید، زیرا محیط ایزوله ای برای نرم افزار ایجاد شده و تغییرات بروی نرم افزار های دیگر، بروی این نرم افزار مشکلی ایجاد نمی کند.
مهاجرت (Migration)
مهاجرت در مجازی سازی به معنی انتقال یک ماشین به میزبان دیگر است .
مهاجرت دو نوع دارد، Live و Offline.
انواع مهاجرت
مهاجرت Live
مهاجرت Live مهاجرتی است که قادر می سازد انتقال یک ماشین مجازی در حال اجرا را، بین میزبانان فیزیکی و بدون هیچ وقفه در خدمات، فراهم می سازد.
مهاجرت Offline
در این نوع ابتدا فعالیت ماشین مجازی متوقف شده و سپس یک Image از حافظه ی ماشین مجازی به میزبان مورد نظر منتقل می شود سپس ماشین مجازی در میزبان جدید به فعالیت خود ادامه می دهد و فضای حافظه ی میزبان اولیه که ماشین مجازی به خود اختصاص داده بود آزاد می شود.
مزایای مهاجرت
تعادل بارگذاری
در زمانی که یک ماشین میزبان سربار زیاد و اضافه بار دارد و می تواند یک ماشین مجازی مهمان بر روی آن را مهاجرت داد تا از بار اضافی آن کم شود و با این کار تعادل را می توان برقرار نمود.
تغییر دادن یا به روز نمودن میزبان
ممکن است ماشین میزبان نیاز به ارتقاهای سخت افزاری و یا تعویض قطعات داشته باشد. در این صورت با مهاجرت دادن ماشین های مجازی سوار بر آن می توان مطمئن شد که ماشین ها از کار نیفتاده اند و مهمان هایی که از آن استفاده می کنند با مشکل قطعی روبرو نمی شوند.
صرفه جویی در مصرف انرژی
می توان با مهاجرت دادن ماشین های مجازی و توزیع آن بین دیگر میزبان ها، میزبان هایی را آزاد نمود و یا حتی خاموش کرد تا در مصرف انرژی صرفه جویی شود.
جابجایی از لحاظ موقعیت جغرافیایی
ماشین های مجازی را می توان برای تاخیر زمان کمتر یا شرایطی خاص به دیگر نقاط فیزیکی منتقل نمود. برای اطلاعات بیشتر می توان به راهنمای Red Hat Enterprise Linux 6 Virtualization Administration Guide مراجعه نمود.
مهاجرت مجازی به مجازی
ممکن است در شرایطی نیاز داشته باشیم Hypervisor ای را به Hypervisor دیگر تبدیل نماییم. به عنوان یک مثال شرکتRed Hat Enterprise Linux 6 ابزار هایی را مهیا کرده تا ماشین های مجازی با هر نوع Hypervisor ای را به KVM تبدیل کنند (KVM یک از ابزار های مجازی سازی است، برای اطلاعات بیشتر به بخش انواع ابزار های مجازی سازی مراجعه نمایید). ابزار virt-v2v ماشین هایی با فرمت Image مخصوص خود از جمله VHDX، VMDK، OVF، raw و qcow2 را می تواند تبدیل و Import نماید. برای اطلاعات بیشتر می توان به Red Hat Enterprise Linux 6 V2V Guide مراجعه نمود.
مهاجرت فیزیکی به مجازی
فرایند تبدیل یک ماشین فیزیکی به یک ماشین مجازی را مهاجرت فیزیکی به مجازی می گویند . این فرآیند تحت عنوان P2V Migration(Physical to Virtuale) شناخته می شود که برای نحوه پیاده سازی این کار می توانید به صفحه ابزارهای مجازی سازی قسمت Virt-p2v مراجعه فرمایید.
گروه فنی و مهندسی وی سنتر ارائه دهنده کلیه راهکارهای مجازی سازی آمادگی خود را برای تامین نیازهای مشتریان در این حوزه اعلام می دارد.
در این پست بطور اجمالی به مزایای Virtualization خواهیم پرداخت:
۱-تولید کمتر گرما در دیتاسنتر
حتما میدونید که از نکات مهم در یک دیتاسنتر تامین Cooling و خنکی محیط اونجاست و سالانه هزینه ی زیادی رو در راستای تامین اون باید متقبل بشیم. سیستمهای Cooling ای که علاوه بر صرف هزینه ، مصرف برق بالایی هم دارند و سعی داریم تا دمای دیتاسنترمون رو متعادل نگه داریم و حالا فکر کنید با تعداد زیادی سرور فیزیکی و حد بالای ایجاد گرما ، باید هزینه و انرژی زیادی رو گذاشت تا… خنکی محیط تامین شود. اما با تکنولوژی مجازی سازی و کاهش سرورها میتونیم ، گرما رو کم و در نتیجه از صرف هزینه در راستای Cooling بکاهیم.
یادمون باشه : صرف انرژی کمتر و حرکت سریع تر به سمت Green Computing
۲-کاهش هزینه ها
از بخشهای پر خرج دنیای IT هزینه های سخت افزاری و نگهداری تجهیزات است. تکنولوژی Virtualization با قابلیت های زیادی که داره توانسته است با کاهش تجهیزات فیزیکی ، تا حد زیادی این هزینه ها را کاهش دهد. حتما یادمان باشد که هزینه ها فقط صرف خرید تجهیزات سخت افزاری نمی شوند و کاهش چشمگیر مصرف برق و حتی کاهش نیروی انسانی جهت هندل سرورها نیز به نوعی کاهش هزینه محسوب می شود.
۳-مدیریت منابع سخت افزاری
هنگام راه اندازی یک سرور جدید ، از مسائل مهم نحوه انتخاب منابع سخت افزاری و اختصاص اونها به سرور مورد نظر است و حتما میدونید که در دنیای حرفه ای IT و دیتاسنترها ، سرویسها و برنامه های مختلف را روی یک سرور نصب نمیکنند و هر سرور برنامه ای جدا و منابعی جدا را میطلبد که با عدم وجود مجازی سازی و اختصاص منابع جداگانه به هر سرور ، هدررفت زیادی از منابع رو خواهیم داشت که مثلا سروری با سرویس اتوماسیون و ۳۲ گیگ رم شاید در حد ۲۰ گیگ هم مصرف نداشته باشد و اتلاف منابع داشته باشیم که با تکنولوژی مجازی سازی این هدر رفت به حداقل رسید و به راحتی میتوان منابع را بین سرورهای مختلف تقسیم و به راحتی انتقال داد و خودِ این مدیریت منابع در جهت کاهش هزینه ها بسیار کارآمد می باشد.
۴-بک آپ گیری راحت و مطمئن
یکی دیگه از ویژگی های خوب دنیای مجازی سازی ، سولوشن های خوب و مطمئن بک آپ گیری است که این روزها اکثر شرکتها دارن برنامه های خودشون رو با این تکنولوژی Sync میکنن و از ویژگیهای خوب بک آپ گیری در دنیای مجازی ، میشه به بک آپ گیری و بازیابی راحت و همیشه در دسترس اشاره کرد. فرض بگیریم با آپدیت یکی از سرویسهای سرور ایمیل سازمان و بروز ناگهانی مشکل در سریع ترین حالت ممکن میشه سرور مورد نظر رو بازیابی کرد و استرس دنیای سرورهای فیزیکی رو برای همیشه از میبریم!
و اماSnapshot هم با شباهتی شبیه به بک آپ که در آینده بیشتر از اون خواهیم گفت ، میتونه Image ای رو در لحظه از ماشین ما بگیره و در صورت بروز مشکل میتونیم به راحتی به Image مورد نظر برگردیم و کلیه تغییرات به حالت قبل برگردد.
۵-بهترین بستر برای تست و صحیح و خطا
با استفاده از تکنولوژی Virtualization میتوانیم آزمایشات مختلفی رو روی سرورهامون انجام بدیم و خیلی راحت و در صورت انجام عملیاتی اشتباه اون رو با حالت قبلی برگردونیم. برای یک ادمین شبکه خیلی مهم است که بتواند به راحتی سرویسهای مورد نظرش را آزمایش کند و با فرض به مشکل خوردن آن بدون مشکل یه حال قبل برگردد.
برای درک بهتر مطلب میتونید آزمایش با یک سرور فیزیکی و تهیه ریسورس مورد نظر و خیلی مشکلات دیگر رو تصور کنید…
۶-Disaster Recovery یا بازگشت از بحران
کی دیگه از ویژگیهای خوب دنیای مجازی سازی ، Disaster Recovery است ، که معانی فارسی زیادی میشه براش انتخاب کرد که من خودم ترجیح میدم ترجمه نکنیم که اختصارا به اون DR هم میگن.
اگر بخوایم یه خلاصه ای از DR بگیم میشه اینجوری گفت به نوعی بیمه ای برای منابع IT در سازمانمون میتونه باشه تا در زمان فاجعه بتونیم مورد رو هندل کنیم که حتما در آینده این مورد رو بیشتر بررسی خواهیم کرد.
تا حالا شده نرم افزاری رو بخواید راه اندازی کنید ولی سیستم عامل یا سخت افزارتون بهتون اجازه ی راه اندازی اون رو به شما نده؟
یا مثلاً میخواید یه نمونه کاری رو برای مشتریتون رندر بگیرید و نمیتونید با خودتون کامپیوتر رو جابجا کنید! حجم فایل هم اینقدر زیاده که نمیشه روی کول دیسک ریخت!
و مواردی که نیاز به سخت افزار خیلی قوی دارید ولی پول کافی برای خریدش ندارید!
در ابتدا باید گفت که DaaS مخفف کلمات Desktop as a Service می باشد. که توسط شرکتهای ارائه دهنده نرم افزار های third-party به عنوان یک راهکار cloud computing یا محاسبات ابری برای مجازی سازی دسکتاپ مورد استفاده قرار می گیرد. قابلیتهای DaaS متکی بر مجازی سازی دسکتاپ بوده و شامل مدیریت تسهیلاتی مانند کامپیوتر های رومیزی ، لپ تاپ ها و thin clients ها می شود که با استفاده از یک رابط کنترلی کاربر و یا با استفاده از دیوایس های اختصاصی درخواست های سرویس ابر را برای کاربران و سازمان ها درسرتاسر جهان انتقال می دهد.
میشه توی سرویس های DaaS به شما نرم افزار هایی رو داد که نیاز به سخت افزارهای بسیار قوی داره. یک حالت خیلی ساده براتون مثال میزنیم. شما طراح هستید و با یه نرم افزار بسیار معمولی به نام فتوشاپ کار می کنید. حالا به شما سفارش یک بنر ۱۰ متر در ۱۰ متر رو میده. حتماً میدونید که احتیاج به حداقل ۸ گیگ رم دارید. سرعت و قدرت سی پی یو بماند. اگر یک سیستم معمولی داشته باشید حدوداً ۳۰ دقیقه رندر این کار زمان میبره. اما ما به شما این امکان رو میدیم که با ۱۰۲۴ گیگ رم و ۷۲ هسته سی پی یو کار خودتون رو انجام بدید. به نظرتون چند دقیقه ای رند میگیرد و کار رو ذخیره می کنید؟! حالا برای کارهای سنگین تر مثل طراحی موتور و ماشین و … از نرم افزار SolidWork قراره استفاده کنید. اجرا کردن این نرم افزار خودش یه داستان داره . طراحی کردن باهاش داستان مفصل تری که مطمئناً با ۸ گیگ رم زیاد جوابگو نخواهد بود!
پس از ایجاد ماشین های مجازی خود امکان Export گرفتن از آنها وجود دارد.
به طور مثال می خواهید یک محیط Disaster برای ساختار مجازی سازی خود ایجاد نمایید. برای اینکار می توانید از ماشین های خود Export گرفته و با همان ساختار در یک محیط مجازی دیگر بر روی یک هاست دیگر آنرا Import نمایید.
به این فرآیند به اصطلاح OVF و OVA گرفتن می گویند. اما تفاوت این دو در چیست؟
فایلی که به صورت OVA خروجی گرفته شده باشد در واقع یک Appliance مجازی به شمار می رود که در موقع Deploy کردن آن تنها به یک فایل نیازمند خواهید بود (مانند سرویس vCenter به صورت Appliance) ولی فایل OVF شامل فایلهای متعددی می باشد که به تمام این فایل ها در زمان Import کردن نیاز می باشد.
نکته: در زمان تهیه OVF و OVA از یک ماشین مجازی، بررسی نمایید که مواردی چون ISO به ماشین مجازی Mount نشده باشند، چون در خروجی شما تاثیرگذار خواهند بود.
به منظور تهیه OVA و OVF از یک ماشین مجازی مراحل زیر را طی نمایید:
به وب کنسول سرویس vCenter وارد شوید.
ماشین مجازی مورد نظر خود را خاموش کنید.
بر روی آن راست کلیک کرده از گزینه Template گزینه Export OVF Template را انتخاب نمایید.
در پنجره باز شده یک نام و مسیر برای خروجی خود مشخص نمایید.
از بخش Format می توانید تعیین کنید که خروجی شما در قالب OVA باشد یا OVF
پس از Export گرفتن می توانید اقدام به Import کردن آن ماشین مجازی در یک هاست دیگر نمایید:
Esxi تقریبا مانند VMware Workstation می باشد و برای شبیه سازی استفاده می شود اما بر خلاف VMware Workstation، نیاز به یک سیستم عامل برای نصب ندارد و خودش به تنهایی به عنوان یک سیستم عامل می تواند بر روی سیستم نصب گردد.
یکی از ویژگی های اصلی Esxi این است که resource ها را به بهترین شکل ممکن مدیریت می کند.
نکته: اگر Esxi را می خواهیم بر روی VMware Workstation نصب کنیم حتما باید سیستم ما VTX ساپورت باشد و سیستم عامل ۶۴ بیتی داشته باشیم.
مراحل نصب Esxi
برای نصب Esxi فایل Boot را در درون سیستم قرار می دهیم و سیستم را بوت می کنیم.
بعد از چند ثانیه وارد مرحله Loading می شود.
بعد از Load شدن کامل فایل ها، وارد مرحله نصب می شویم.
برای ادامه کلید Enter را می زنیم.
در این مرحله توضیحاتی در رابطه با License می دهد که کلید F11 را می زنیم و ادامه می دهیم.
در این مرحله از نصب Esxi، مشخص می کنیم که بر روی چه storage ای باید نصب انجام شود (SAN ,NAS, DAS,…)، بعد از انتخاب Storage،کلیدEnter را می زنیم.
در این مرحله از ما می خواهد که کیبورد سیستم را انتخاب کنیم که بر روی حالت Default معمولا ادامه می دهیم.
در این مرحله باید یک پسورد برای کاربر Root انتخاب کنیم، پس از انتخاب پسورد،کلید Enter را می زنیم.
در این مرحله سیستم قبل از نصب، شروع به جمع آوری اطلاعات می کند.
در این مرحله، تائید نهایی برای نصب سیستم عامل لازم است که با زدن کلید F11 ادامه می دهیم.
مجازی سازی (Virtualization) چيست؟ مجازی سازی يکی از تکنولوژی های نوظهور در دنیای IT می باشد، دانش و تکنیکی که با استفاده از آن می توان بر بسیاری از مشکلات و موانع موجود در عرصه زیر ساخت ها (نرم افزاری و سخت افزاری) فائق آمد و راه را برای توسعه پایدار و به وجود آوردن شرایط مناسب برای کسب و کار (Business) به بهترین نحو فراهم آورد. کاربردهای مجازی سازی (Virtualization) آنچنان گسترده است که نه تنها متخصصان و کارشناسان حوزه IT بلکه بسیاری از افراد در رشته های غیر مرتبط با کامپیوتر و IT نیز از آن بهره مند می گردند. مجازی سازی فناوري است که به کمک آن مي‌توان اجزاء فيزيکي يک رايانه را به کمک نرم افزار، مورد اشتراک تعداد بسیاری سیستم عامل قرار داد که همگی آنان در یک لحظه و به طور همزمان روشن و قابل استفاده و درحال کار باشند. در مجازي سازی محيطي براي استفاده و دستيابي به واقعیتی که به صورت مجازی سازی شده برای شما طراحی شده است ارائه مي شود، مجازی سازی تکنولوژی است که به واسطه کارکرد و منطق خاصی که در طراحی خود دارد واقعی به نظر نمی رسد، ولی دارای کارکردی واقعی است. در ادامه به بیان نمونه هایی از کاربردهای عمومی مختص به این تکنولوژی خواهیم پرداخت. بعنوان مثال: یک کاربر عادی می خواهد از برنامه ایی استفاده نماید که فقط تحت سیستم عامل Windows XP قابلیت اجرا شدن را دارد ولی این کاربر یک کامپیوتر (Laptop) دارد که بر روی آن از قبل سیستم عامل Windows 7 نصب شده است، در این شرایط این کاربر یا می بایست از سیستم عامل اصلی (original) که بر روی Laptop خودش نصب شده است چشم پوشی نماید و آن را پاک کرده و یک Windows XP را به جای آن نصب نماید و یا اینکه از راهکارهای مجازی سازی استفاده نمایید، در این صورت این کاربر می تواند در کنار سیستم عامل اصلی خودش یعنی (Windows 7) از سیستم عامل Windows XP نیز استفاده نماید. و یا فرض نماید شما می خواهید در کنار سیستم عامل های خانواده Windows مایکروسافت از سیستم عامل های خانواده Linux نیز استفاده نمایید ولی نمی خواهید ویندوز نصب شده فعلی را پاک کرده و به جای آن Linux نصب نمایید، در این شرایط نیز راهکارهای مجازی سازی می توانند به شما کمک کنند که در داخل سیستم عامل فعلی ویندوز خودتان، سیستم عامل های دیگری داشته باشید که همگی در داخل ویندوز اصلی شما می باشند و یا ممکن است شما در حال آموختن شبکه و مفاهیم تخصصی می باشید در اینصورت برای انجام و پیاده سازی تمرینات عملی خودتان نیاز به لابراتوار و محیطی از کامپیوترهای متصل به هم در قالب یک شبکه دارید. در این حالت یک انتخاب به وجود آوردن محیط لابراتوار فیزیکی از کامپیوترها می باشد و راه حل دیگر استفاده از راهکارهای مجازی سازی است که به شما امکان برپایی یک شبکه و لابراتوار کامل را خواهد داد که با استفاده از آن می توانید تمامی تمرینات عملی خودتان را انجام دهید. حتی ممکن است بخواهید برنامه ایی جدید را نصب کرده و از آن استفاده نماید ولی نمی خواهید این کار را در ویندوز فعلی خودتان انجام دهید، چرا که ممکن است این برنامه مشکلاتی را برای ویندوز به وجود آورد، در این شرایط یک راه برای شما آن خواهد بود که یک ویندوز دیگر در کنار ویندوز فعلی و مثلاً در یک پارتیشن دیگر نصب نمایید و برنامه مورد نظر را در آن نصب و تست نماید. ولی یک راه دیگر وجود دارد که با استفاده از آن می توانید بودن آنکه نیازی باشد سیستم عامل جدیدی را در پارتیشن دیگری نصب نماید آن را در همان ویندوز فعلی خودتان نصب کرده و برنامه مورد نظر را در داخل آن اجرا نمایید.(به این ترتیب نیازی نیست که هر بار کامپیوتر را راه اندازی (Restart ) مجدد نمایید و وارد یکی از ویندوزهای نصب شده شوید) این راه حل مجازی سازی است. ممکن است بخواهید در سیستم عامل ویندوز تغییراتی را صورت دهید (مثلاً تغییر در ریجستری، تنظیمات مختلف ویندوز، Policy های ویندوز و …) در این شرایط بسیاری از افراد ممکن است به واسطه عدم تخصص لازم از انجام این امور اجتناب کنند، ولی مجازی سازی می تواند محیطی را برای شما فراهم آورد که تمامی موارد گفته شده را در یک ویندوز مجزا در داخل ویندوز فعلی نصب شده انجام دهید. تمامی مواردی که بعنوان مثال هایی از کاربردهای عمومی از تکنولوژی مجازی سازی نام برده شد، در محصول آموزشی فرزان مختص به طراحی زیرساخت شبکه با استفاده از مجازی سازی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در ادامه نگاهی خواهیم داشت به کاربردهای تخصصی مجازی سازی در شبکه: اگر مدیر شبکه و متخصصی هستید و می خواهید ابعاد و مقایس شبکه سازمان را گسترش دهید مطمئناً نیاز به برپایی سرورهایی بیشتر برای استفاده کاربران جزو اولویت های کاری شما خواهد بود، از این رو با مشکلات بسیاری دست به گریبان می باشید. معرفی مشکلات و موانع موجود: موارد و مشکلاتی که شاید تاکنون بعنوان مانعی در راه ارتقاء و بهینه سازی شبکه با آن مواجه بودید را می توان به دو صورت متفاوت مورد بررسی قرار داد: •مشکلات سخت افزاری ( اعم از محیطی، مالی، …)•مشکلات نرم افزاری ( اعم از نگهداری، مدیریت، …) باید توجه داشت در شبکه ایی که ابعاد و مقیاس کوچکی دارد تعداد سرورهای کمتری نیز موجود می باشد و از سوی دیگر اگر شبکه فوق بخواهد گسترش پیدا کرده و ابعاد بزرگ تری به خود گیرد نیاز به اضافه شدن سرورها و تجهیزات پیرامون آن می باشد که در ادامه مشکلات مختص به هر دو شبکه با هر دو ابعاد کوچک و یا بزرگ را بررسی می نمایم. بررسی مشکلات سخت افزاری: کمبود بوجه سازمان برای خرید تجهیزات جدید همانند کامپیوترهای مختص به سرور کمبود بوجه سازمان برای خرید تجهیزات جدید کمبود فضا در اتاق مختص به Server Room در سازمان مشکلات ناشی از کمبود تجیزات Cooling و خنک کننده و سرمایشی برای سرورها هزینه های مرتبط برای خرید تجیهزات UPS هزینه های بسیار بالای مصرف برق و انرژی مشکلات نگه داری از سرورها به واسطه تعدد آنان بررسی مشکلات نرم افزاری: عدم استفاده بهینه از قدرت تمامی سخت افزارهای کامپیوترهای سرور عدم امکان به وجود آوردن تحمل خطا Fault Tolerance در شبکه به واسطه کمبود کامپیوترهای سرور عدم امکان به وجود آوردن تقسیم بار (Load Balancing) برای سروریس های شبکه مشکلات مختص به بازیابی سرورها نظیمات آنان در صورت بروز Disaster Recovery پایین بودن سرعت برگشت به نقطه کاری صحیح ( به خاطر نصب طولانی سیتم عامل و Configuration های مختص به آن) مشکلات تهیه نسخه های پشتیبان از سرورها و اطلاعات عدم امکان برپایی محیطی بعنوان لابراتور برای تست و Deploy نمودن برنامه ها قبل از اجرایی کردن آنان در بستر اصلی شبکه قیمت بسیار بالای خرید اعتبار و License برای سیستم عامل های جدید مختص به کامپیوترهای سرور عدم امکان رسیدگی به مشکلات نرم افزاری سرورها ی مختلف در بازه های زمامی کوتاه بررسی سایر مشکلات موجود: از سوی دیگر در تمامی محیط های آموزشی و آموزشگاهی مبنای آموزش مفاهیم شبکه با استفاده از لابراتوار صورت می گیرد که به خودی خود بسیار مناسب است، ولی زمانی که دانشجو محیط فوق را ترک می نماید شاید تا نوبت آموزش بعدی امکان دسترسی به سایت و لابراتور آموزشی برای وی میسر نباشد، بنابراین باید آموزش های دریافت شده به ناچار بر روی یک سیستم و به صورتLocally توسط وی انجام شود که صد البته راه موفقیت و پیشرفت برای وی سخت و مشکل می گردد. بنابراین باید به دنبال راه حلی بود که محدودیت های موجود در تمامی زمینه های IT، بالخص محیط های کاری و آموزشی برداشته گردد، انجام هر عمل و مشاهده نتیجه آن به سرعت میسر باشد و هیچ مشکلی از بابت خرابی و یا از دسترس خارج شدن سیستم و شبکه برای افراد مرتبط به وجود نیاید، همچنین باید به دنبال راه حلی بود تا از مصرف بی رویه انرژی به واسطه افزایش چشمگیر تجیزات در حوزه IT جلوگیری بعمل آید، امکان استفاده از کلاینت کامپیوترهای قدیمی بدون انجام تغییرات اساسی آنان میسر گردد، و در عین حال لزوم استفاده از بهترین و کامل ترین امکانات برای تمامی استفاده کنندگان فراهم گردد. ارائه راهکار مناسب برای حل مشکلات: پس از بررسی مشکلات و مسائل مختلفی که در حال حاظر وجود دارد و با دانستن این نکته که برتری بر یکسری از آنان در بعضی مواقع سخت و شاید غیر ممکن باشد اکنون نوبت به ارائه راهکاری جامع و کامل رسیده است،که بسیاری از مشکلات فوق را با استفاده از آن برطرف نمود و در سناریوها و محیط های کاری مختلف بتوان از آن بهره برد. و آن راه حل چیزی نیست جز استفاده از:تکنولوژی مجازی سازی (Virtualization) استفاده از این تکنولوژی دست شما را بعنوان یک متخص و یا یک دانشجو وهر فرد دیگری که بخواهد درحوزه IT و شبکه فعالیت نماید باز کرده و تمامی محدودیت ها را برای شما از بین خواهد برد، با استفاده از شبیه سازی و Virtualization می توانید هرآنچه را که تا کنون نداشتید اکنون به دست آورده و دیگر محدودیتی در نهایت استفاده از امکانات و سرویس ها و ابزارهای تحت شبکه در سر راه شما باقی نمی ماند. همراه با این تکنولوژی امکان استفاده ازهر تعداد سرور مجازی مورد نیاز در یک شبکه میسر می گردد، امکانات بسیار زیاد برای نصب، پیکره بندی و نگه داری از تمامی سرورهای فوق به راحتی هرچه تمام تر امکان پذیر می باشد، دیگر خیال شما از به وجود آمدن مشکلات ناگهانی و خرابی های اتفاقی سرورهایتان به طور کامل مرتفع می گردد و زمان از کار افتادن (Down) شدن شبکه به کمترین حد ممکن می رسد،مشکلات کمبود بوجه برای خرید تجهیزات، کمبود فضا برای نگه داری و توسعه، هزینه های بالای مصرف انرژی و استفاده از تجهیزات خنک کنندگی و بسیاری دیگر … مشکلاتی که با استفاده از تکنولوژی های مجازی سازی برای همیشه به دست فراموشی سپرده می شوند.
همگی ارمغان استفاده از مجازی سازی برای شما می باشند.
در سال های اخير تکنولوژی های مجازی سازی به دليل مزايای فراوان از جمله:
صرفه جويی و کاهش در هزينه های نرم افزای و سخت افزاری
سهولت در نگهداری سرورها و کامپیوترهای شبکه
مديريت متمركز سرورها
امنيت بالا در استفاده
و بسياری موارد دیگر مورد توجه قرار گرفته است.
هم اکنون استفاده از این تکنولوژی به طور گسترده ای در حال استفاده می باشد، و هر روز بر نیاز به وجود متخصصان مجازی سازی افزوده می گردد.نیاز متخصصان شبکه به تکنولوژی مجازی سازی:
تاکنون مواردی که عنوان شد از جمله کاربردهای مختلف مربوط به مجازی سازی می باشد و تمامی کاربران در تمامی سطوح دانش و کاری می توانند از مزایای آن استفاده نمایند، ولی استفاده از کاربردهای مجازی سازی در مقایس های کاری کوچک و بزرگ و در سازمان ها و شرکت های مختلف مهمترین کاربرد این تکنولوژی محسوب می گردد. امروزه دانش استفاده و پیاده سازی مجازی سازی باعث شده است تا بسیاری از متخصصان IT به ویژه شبکه، اقدام به آموختن مفاهیم مختص به این تکنولوژی نمایند، هر روز اخبار جدیدی از به روز رسانی نرم افزارهای مجازی سازی و پیشرفت هایی که در این زمینه حاصل می گردد شنیده می شود و روند رو به رشد و پیشرفت این تکنولوژی آهنگی سریع به خود گرفته است. متخصصان امر مجازی سازی نه تنها برای خود در دنیا دارای مدرک تخصصی هستند بلکه همانند دیگر مشاغل IT از موقعیت کاری مناسبی نیز در دنیا برخوردار می باشند و جایگاه و ارزش خاصی را پیدا کرده اند، در حالی که سازمان های کوچک و بزرگ در دنیا به دنبال متخصصان حوزه تکنولوژی های مجازی سازی هستند و گاهاً حقوق این افراد برابر با سایر متخصصان IT است، ولی با این حال تعداد متخصصان و اساتید فعال در این حوزه در ایران بسیار کم و ناچیز است، در واقع علت آن نوظهوری این تکنولوژی در ایران می باشد و تا فراگیر شدن استفاده از آن مدت زمانی به طول خواهد کشید. در کشور عزیز ما ایران رفته رفته استفاده از تکنولوژی های مجازی سازی راه خود را باز کرده و نیاز به تربیت متخصصانی کارآمد در سطح بالا برای پیاده سازی این تکنولوژی به امری اجتناب ناپذیر تبدیل گشته است، در حالی که بسیاری از اساتید شبکه و فارغ التحصیلان دوره های مهندسی مایکروسافت و سیسکو دارای دانش عمیق در حوزه IT و شبکه هستند ولی هنوز تاکنون بسیاری از آنان یا از این تخصص بی خبر بوده و یا دارای توانایی های ابتدایی و بسیار ساده ای برای استفاده و پیاده سازی از آن می باشند.
محصولات آموزشی تولیدی فرزان:
در این شرایط گروه آموزشی فرزان بعنوان یکی از پیشگامان تکنولوژی های آموزشی اقدام به تولید و عرضه اولین محصول آموزشی مجازی سازی به بازار کرده است، که بر پایه عملکرد نرم افزار VMware Workstation 7.1 می باشد و شامل پوشش تمامی قابلیت ها و امکانات این نرم افزار می باشد. شما عزیزان با مطالعه مفاهیم و محتوای آموزشی ارائه شده در این بسته آموزشی علاوه بر آشنایی کامل و عمیق با تکنولوژی مجازی سازی و چگونگی استفاده از آن با مباحث متعدد زیرساخت شبکه نیز آشنا خواهید گشت و دانش پیاده سازی این سرویس ها را تحت محیط های لابراتوارهای مجازی سازی شده به دست خواهید آورد، چنانچه می خواهید آموزش مجازی سازی را با شیوه جدید بیاموزید اولین محصول آموزشی تولید شده در ایران که برپایه متد نوین آموزش غیرحضوری فزان می باشد می تواند بهترین انتخاب برای شما باشد.
معرفی مختصری از محصول آموزشی:
در محصول آموزشی تولید شده سعی شده است شما را با اصول کارکرد و استفاده از نرم افزار مجازی سازی VMware Workstation آشنا نموده تا توانایی استفاده و برپایی محیط های مجازی سازی شده را به دست آورید، به این ترتیب می توانید برای کاربردهای عمومی و تخصصی از این تکنولوژی استفاده نمایید و در نهایت به یک متخصص در امر مجازی سازی مبدل گردید. در انتها لازم به ذکر است، گروه آموزشی فرزان به زودی محصولات تکمیلی در حوزه آموزش مفاهیم مجازی سازی را نیز ارائه خواهد نمود که شامل مفاهیم تخصصی تر از دنیای مجازی سازی و نرم افزاهای حرفه ایی تری در این زمینه می باشد. شما می توانید با مراجعه به منوی محصولات توضیحات تکمیلی در رابطه با محصول مجازی سازی تولیدی فرزان مطلع گردید.
ایجاد ODBC Database Connection در سرور Horizon View Composer
View Composer یکی از کامپوننت های اختیاری راهکار VMware Horizon 6 می باشد. سرور View Composer به دیتابیسی برای ذخیره سازی اطلاعات دسکتاپ های تولید شده Linked Clone نیاز دارد. این دیتابیس می تواند بر روی سروری که دیتابیس سرور vCenter وجود دارد قرار گیرد و یا شما می توانید یک سرور اختصاصی برای دیتابیس View Composer نصب و راه اندازی نمایید که در آن صورت شما باید یک ODBC Database Connection ایجاد نمایید و یک Database Instance جدا داشته باشید. در اینجا ما به مراحل ایجاد ODBC Database Connection در سرور Horizon View Composer خواهیم پرداخت.
نحوه ایجاد ODBC Database Connection در سرور Horizon View Composer
ما در اینجا قبلا نرم افزار SQL Server 2012 را بر روی ویندوز سرور 2012 R2 نصب کرده ایم. این سرور به دامین وصل شده است ولی در اینجا ما از SQL Authentication برای احراز هویت استفاده خواهیم نمود. به SQL Server لاگین نموده و کنسول مدیریتی آن را باز می کنیم. به قسمت Server Properties می رویم.
گزینه Security را انتخاب می کنیم و در Server authentication آن را بر روی SQL server and windows authentication تنظیم می کنیم. سپس سرور دیتابیس را یکبار ریست می کنیم.
در اینجا باید یک دیتابیس و یک ODBC Connection ایجاد نماییم. بر روی Databases راست کلیک نموده و New Database را انتخاب می کنیم.
نام دیتابیس را وارد کرده که ما در اینجا آن را ViewComposerDB01 نامگذاری کرده ایم. بر روی OK کلیک می کنیم.
زمانی که شما یک دیتابیس و سرور جدید برای View Composer در نظر می گیرید باید از متد احراز هویت SQL authentication استفاده نمایید بدلیل اینکه متد Windows authentication در سناریوی ما پشتیبانی نمی شود. شما تنها زمانی می توانید از متد احراز هویت Windows authentication استفاده کنید که نرم افزار View Composer و دیتابیس هر دو بر روی آن سرور نصب شده باشند. در سناریوی ما ماشین های جداگانه برای SQL Server و View Connection در نظر گرفته شده است و ما نمی توانیم از سیستم احراز هویت Active Directory برای ODBC Connection استفاده کنیم.
نام کاربری ViewCom در SQL Server ایجاد خواهد شد و می توانیم با این نام کاربری از دیتابیس استفاده نماییم. برای ساخت User جدید فولدر Security را در SQL Server باز کرده و در فولدر Logins راست کلیک می کنیم و New Login را انتخاب می کنیم.
در صفحه عمومی نام ViewCom را به عنوان Login Name وارد می کنیم. تنظیمات پسورد SQL Server authentication را انجام می دهیم و پسورد مورد نظر را وارد می کنیم و در پایین دیتابیس ViewComposerDB01 را به عنوان دیتابیس پیش فرض وارد می کنیم.
بر روی Server Roles بر روی پنل سمت چپ کلیک می کنیم و رول های public و sysadmin را تیک می زنیم.
بعد از آن در پنل سمت چپ بر روی User Mapping کلیک می کنیم. در قسمت Users mapped to this login بر روی دیتابیس ViewComposerDB01 تیک های db-owner و public را در Membership دیتابیس را می زنیم.
خوب الان به سرور ماشین مجازی View Composer لاگین نموده و تنظیمات ODBC Connection را به دیتابیسی که ایجاد کرده ایم را انجام می دهیم.
پنجره Create New Data Source ظاهر خواهد شد و SQL Server Native Client 11.0 را انتخاب کرده و بر روی Finish کلیک می کنیم.
صفحه مربوط به Create a New Data Source to SQL Server باز خواهد شد. نام و آدرس IP سرور و ODBC Connection را وارد می کنیم و بر روی Next کلیک می کنیم.
در اینجا Integrated Windows authentication را انتخاب می کنیم. SQL Server نام کاربری و پسورد وارد شده را Verify خواهد کرد و بعد از آن بر روی Next کلیک می کنیم.
دیتابیس پیش فرض را به ViewComposerDB01 تغییر می دهیم.
تنظیمات را دوباره بررسی و بر روی Finish کلیک می کنیم.
در اینجا می توانیم data source خود را تست نماییم. در صورتی که تست موفقیت آمیز نباشد باید دوباره تنظیمات را بررسی نمود.
آخرین دیدگاه‌ها