مفهوم HyperThreading

مفهوم HyperThreading

هایپرتردینگ اینتل یکی از ویژگی‌های پردازنده‌های خاص است که در گذشته بیشتر به Core i7 محدود می‌شد اما حالا در i3ها و حتی i5های لپ‌تاپی به چشم می‌خورد. هایپرتردینگ تعداد تردهای پردازشی هر هسته را دو برابر می‌کند و این امر در سیستم عامل به شکل هسته‌های مجازی نمود دارد.

HyperThreading اینتل

هایپرتردینگ اینتل یکی از ویژگی‌های پردازنده‌های خاص است که در گذشته بیشتر به Core i7 محدود می‌شد اما حالا در i3ها و حتی i5های لپ‌تاپی به چشم می‌خورد. هایپرتردینگ که باعث می‌شود هسته‌های واقعی تراشه در کنار هسته‌های Logical یا به اصطلاح مجازی در سیستم عامل‌های پشتیبانی‌کننده ظاهر شود. این ظاهر شدن هم صرفاً صوری نیست بلکه سرعت پردازش با استفاده از هسته‌های منطقی بیشتر می‌شود.

خوشبختانه ویندوز تفاوت هسته‌ی واقعی و منطقی را تشخیص می‌دهد و در ابتدا بار پردازشی را به هسته‌های واقعی می‌سپارد و سپس سراغ مجازی‌ها می‌رود.

اگر بخواهم خلاصه‌وار عملکرد Hyper‌Threading را توضیح دهم، باید اینگونه گفت که مطابق با تصویر زیر وقتی هایپرتردینگ فعال می‌شود، هر هسته در آن واحد دو ترد پردازشی را اجرا می‌کند. نتیجه این است که منابع پردازشی یعنی Resource 1 تا ۳ در تصویر اول که به صورت نیمه کامل استفاده شده‌اند (بلوک‌های آبی رنگ)، کامل‌تر استفاده می‌شوند و در نتیجه سرعت پردازشی بیشتر می‌شود.

به شخصه در نرم‌افزارهای مختلفی که بررسی کرده‌ام با افزایش ۱۵ الی ۵۰ درصدی روبرو شده‌ام. اپلیکیشنی مثل سون-زیپ که فایل‌ها را فشرده می‌کند، با اضافه شدن هسته‌های مجازی فقط ۲۰ درصد سریع‌تر می‌شود.