DAS یا Direct Attached Storage، یک استوریج دیجیتالی است که مستقیم به Storage Controller یعنی کامپیوتر یا سرور متصل می شود یعنی کنترل سخت افزاری آن استوریج با سرور است و بخشی از شبکه ذخیره سازی نیست. این تکنولوژی زمانی مورد نیاز است که حجم دیتای مورد نیاز شما بیشتر از شیارهای هارد روی سرور باشد لذا با افزودن یک DAS تعداد هاردهای تحت مدیریت سرور خود را افزایش می دهید. بدیهی است که ارتباط استوریج شما با سایر تجهیزات موجود در شبکه از طریق سرور خواهد بود. کارهایی مانند فرمت و خواندن و نوشتن اطلاعات را خود سرور انجام می دهد و در واقع سطح دسترسی آن Block Level است. معروفترین نمونه DAS، هارد درایوهای لپ تاپ و PC است. DAS می تواند شامل یک هارد یا گروهی از هاردهای متصل به هم باشد. دستگاه های DAS می تواند هم درون سرور یا PC (مانند هاردهای داخلی) و هم بیرون آن (مانند هاردهای خارجی یا دیگر دستگاه های ذخیره سازی) قرار گیرد. سیستم های چندگانه می توانند از یک دستگاه DAS استفاده کنند ولی باید هر کدام از سرورها یا PCها اتصال جداگانه ای به آن داشته باشد.
از اولین مزیت های آن سادگی و کم هزینه بودنش است. نصب سیستم های ذخیره سازی تحت شبکه مانند NAS و SAN، نیازمند برنامه ریزی بیشتری است درست مانند خرید و نصب سخت افزار شبکه مانند سوییچ و روتر به همراه کابل کشی و اتصالات مربوطه. این دستگاه ها نیازمند نرم افزار مدیریتی و مانیتورینگ نیز هستند. در مقابل، DAS در اکثر PCها و برخی سرورها نصب هستند و اگر بخواهید DAS بیشتری اضافه کنید تنها کافیست دستگاه و یک کابل بخرید. این تکنولوژی ارزانترین نوع استوریج و متناسب برای شرکت های کوچک، متوسط و شعبات شرکت های بزرگ است.
برای اضافه کردن DAS اضافی تر به سرورها پیچیدگی بیشتری نسبت به اضافه کردن به یک PC وجود دارد ولی با این حال ساده تر از اتصال دستگاه SAN و NAS است زیرا نیازی به طراحی شبکه و یا خرید سخت افزارهایی مانند سوییچ و روتر نیست. بسته به نوع سرور می توانید DAS را به صورت درایوهایی داخل کیس سرور قرار دهید. گاهی اوقات نیز می تواند در یک کیس جداگانه قرار گیرد. توسعه DAS نیازمند برخی پیکربندی هاست اما اغلب کارمندان شبکه می توانند بدون نیاز به مشاور و متخصص، این کار را انجام دهند. استفاده از DAS بسیار آسان است. فایل ها به صورت معمول ذخیره می شود و سیستم عامل نیز به شما امکان دیدن، تغییر نام، حذف و دیگر کاره را روی فایل می دهد.
تکنولوژی DAS
هاردهای DAS شامل HDD و SDD است که اولی ارزانتر از دومی است اما سرعتش کمتر است. اکثر دستگاه های DAS که امروزه به فروش می رسند، از هارد درایو استفاده می کنند هرچند که دستگاه های SSD و هیبریدی نیز محبوب شده اند مخصوصا در اپلیکیشن هایی که کارایی در آنها مهم است مانند تحلیل بیگ دیتاها. SSD ها کارایی بالایی دارند اما گران هستند ولی در سال های اخیر ارزانتر شده اند. از آنجایی که SSD ها دیسک گران ندارند، قابل اعتمادترند و عمر طولانی تری دارند. اغلب فروشندگان SSD را برای سرورهایی با تعداد کاربران متوسط و بزرگ پیشنهاد می دهند تا به عنوان بخش یا همه فضای ذخیره سازی استفاده شوند.
DAS با پروتکل های مختلفی به PC و سرور متصل می شود که در ادامه آمده است:
SCSI –
SAS –
SATA –
ATA –
eSATA –
Fibber Channel –
معرفی پروتکل مورد استفاده در DAS
در اوایل ظهور کامپیوترها، DAS تنها نوع استوریج بود و تا آن زمان این نام را نداشت تا اینکه نیاز به نامگذاری استوریج ها پیدا شد تا تفاوت بین نوع سنتی و جدید یعنی NAS و SAN مشخص شود.
XtremIO به راهکار ذخیره سازی فلشی شرکت EMC اطلاق می شود که بر پایه هاردهای فلشی ساخته شده اند و از اینرو به آنها استوریج های All-Flash گفته می شود.
استوریج های All-Flash معمولا از انواع دیسکهای SSD فلشی بجای هاردهای مغناطیسی استفاده می کنند و سرعت انتقال و Performance به مراتب بالاتری نسبت به هاردهای معمولی ارائه می دهد.
استوریج های XtremIO یکی از بهترین استوریج های بازار استوریج های All-Flash محسوب می شود.
استوریج های XtremIO علاوه بر پشتیبانی از هاردهای SSD یا فلش ، می توانند از هاردهای مغناطیسی SAS و یا ترکیبی از هاردهای SSD فلش و هاردهای مغناطیسی استفاده کنند که به اصطلاح استوریج هیبرید گفته می شود.
استوریج های فلشی ، استوریج های نسل آینده دیتاسنتر می باشند به دلیل اینکه در آینده کلیه Application ها مستلزم کار با استوریج های این رده می باشند.
از موارد مصرف اصلی دستگاههای XtremIO می توان به دیتابیس های حجیم و مجازی سازی دسکتاپ اشاره نمود.
در ابتدا می خواهم یک معرفی کوتاهی از مفهوم استوریج داشته باشم تا علاقمندان در خصوص مزایای فراوان راهکار استوریج مرکزی نسبت به استوریج های DAS آگاهی لازم را پیدا کنند.
اجازه بدین یک پروژه ای را در نظر بگیریم که شامل 10 عدد سرور که هر کدام نیاز به ظرفیت دیسکی معادل 1 ترابایت دارند. در حالت سنتی ما باید دیسکهای مورد نظر را بر روی سرورها بصورت لوکال نصب نماییم. برای سادگی کار ما از یک ترابایت در هر سرور استفاده می کنیم. اولین و نزدیک ترین مشکل به ما اینست که زمانی که یکی از هاردها از بین می رود بدترین گزینه از دست دادن کلیه اطلاعات می باشد در صورت حتی داشتن پشتیبان مناسب نیز مدت زمان بسیار زیادی طول خواهد کشید تا دوباره هارد دیسک ، سیستم عامل و برنامه کاربردی و در نهایت سرویس مورد نظر نصب و مورد استفادد مجدد قرار می گیرد.
پس یک مشکل استفاده از ظرفیت وجود دارد. در زمان کار بسیار سخت است که ظرفیت نهایی مورد نیاز را پیش بینی کنیم. این نکته دلیل اصلی بسیاری از افراد و سازمانها در خرید مقداری دیسک اضافی خارج ار نیاز فعلی خود می باشد تا بتوانند در صورت افزایش فضای سرورها بتوانند سریعا ارتقای لازم را انجام دهند.
برای مثال اگر سروری 500 گیگابایت از فضای یک ترابایتی موجود خود استفاده می کند می توان گفت که شما هرینه 500 گیگابایت فضای بعدی را پرداخت کرده ولی استفاده ای از آن نمی برید و از طرف دیگر اگر آن فضای یک ترابایت برای سروری کافی نباشد راهی بجز ارتقا دوباره فضای آن نداریم که این کار با خاموش کردن سرور همراه خواهد بود. به نظر ما باید راهی برای قرض گرفتن 500 گیگابایت فضای بلا استفاده سرور اولی باشد ولی چطور امکان پذیر می باشد.
از منظر Performance می توان گفت تعداد 10 عدد دیسک بسیار بهتر از یک دیسک می باشد ولی باید به این نکته توجه کنیم این هاردها زمانی که روی سرورهای مخلتف نصب می شوند نمی توان در مواقع لود کاری بالا ، Performance را از هارد های موجود بر روی سرورهای دیگر قرض گرفت.
حالا با توجه به مثال بالا فرض بکنید که بجای ده عدد سرور ، تعداد 100 یا 1000 سرور وجود دارد. آیا حاظرید مدیریت آنها را بر عهده بگیرید؟
استفاده از یک استوریج مرکزی با هدف حذف هارد دیسکهای لوکال روی سرورها صورت می گیرد و از اینرو قرار نیست به هیچ وجه روی سرورها هاردی قرار داده شود. بجای قرار دادن این هارد دیسکها بر روی سرورها، هاردها را بر روی استوریج قرار داده و آن فضای استوریح را کلیه سرورها می توانند ببینند.
بر روی استوریج ها افزونگی در لایه های مختلفی مانند دیسکها ، پورتها ، کنترلرها وجود دارد که کلیه نگرانی ها در خصوص خرابی یک قسمت از استوریج را از بین می برد.
از کل فضای 5 ترابایتی روی استوریج می توان فضای 200 گیگابایت به هر سرور اختصاص داد. سرورهایی که فضایی برای ذخیره سازی ندارند می توانند به راحتی از فضاهای موجود بر روی استوریج استفاده کنند و حتی با توجه به افزایش نیازشان در آینده بدون هیچ Downtime می توانند فضای ذخیره سازی خود را افزایش دهند. البته استوریج دارای خیلی قابلیت های بیشتری مانند Thin Provisioning ، Compression ، de-duplication و … می باشند که در این مقاله نمی خواهیم به آنها ورود پیدا کنیم.
استوریجهای پیچیده معمولا می توانند قدرت خواندن و نوشتن را برای سرورها افزایش دهند.
مهمترین مسئله مدیریت صدها سروری می باشند که از استوریج استفاده می کنند که در ادامه بطور کامل به آن خواهیم پرداخت.
خب در این مقاله آموزشی به راه اندازی اولیه استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c خواهیم پرداخت.
در شکل زیر می توانید نمونه ای از باکس های تحویل گرفته شده استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c را مشاهده نمایید.
باکس هایی که در شکل بالا می بینید بصورت کاملا پلمپ بوده و در یک پک جداگانه کلیه نرم افزارها و مدیاها ارسال شده اند.
شما در شکلها می توانید نحوه بسته بندی استاندارد استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c را مشاهده فرمایید.
در اینجا می توانید نمای پشت استوریج را ببینید که این بسته بندی به گونه انجام شده است تا Power Cooling Module PCM یا همان ماژول های خنک کننده پاور در دو سمت راست و چپ آسیبی نبینند. همانطور که در ابتدای پست در مورد افزونگی در سطوح استوریج اشاره کردیم در اینجا می توان دو کنترلر استوریج یا همان دو نود استوریج را مشاهده نمود. دلیل وجود دو کنترلر یا به تعبیری دو نود بر روی استوریج های پیشرفته این است که وقتی یکی از کنترلرها از کار می افتد و یا خراب می شود کنترلر دومی بتواند کلیه عملیات استوریج را انجام نماید. استوریج 3PAR می تواند با یک کنترلر می تواند کلیه کارهایی که با دو کنترلر انجتم می دهد را انجام دهد.
کل تجهیزاتی که ما تحویل گرفته ایم یک استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c و دو عدد رکمونت کیت و کابلهای برق می باشند. علاوه بر این تجهیزات ، نرم افزارهای این استوریج را نیز دریافت کرده ایم.
استوریج ما یک استوریج دو یونیتی می باشد که هشت عدد هارد 900GB 10K SAS بر روی آن نصب شده است.
همانطور که می دانید شرکتهای HP و Dell در سال 2010 میلادی یک رقابت عجیبی در حوزه استوریج شروع کردند که از آن می توان به خرید 3PAR توسط شرکت HP و خرید Compellent توسط شرکت Dell اشاره نمود.
شرکت HP ، استوریج های 3PAR را در خانواده استوریج های خود اضافه کرده است. از سری های اولیه استوریج های 3PAR می توان به سری های 3PAR 7000 و 3PAR 10000 اشاره نمود.
هر دو سری دارای مدل های مختلفی می باشند که از لحاظ Performance و مقیاس و افزونگی با هم تفاوتهایی دارند و با توجه به آنها نیز قیمتشان متغیر می باشد.
مدلی که ما داریم استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c می باشد و حرف c در انتهای اسم دستگاه به مفهوم اینست که دستگاه ما علاوه بر دارا بودن قابلیت Block ، قابلیت File را نیز دارد.
به تعبیری دیگر ، استوریج 7200c سرویسهای مربوط به لایه فایل و بلاک را پشتیبانی می کند.
تعداد حداکثر 24 عدد هارد دیسک بر روی استوریج قابل نصب می باشد ولی دستگاه استوریج قابل Expand تا 9 محفظه دیسک Enclosure می باشد. از اینرو ، حداکثر تعداد هاردی که دستگاه پشتیبانی می نماید 240 عدد می باشد و ظرفیت قابل پشتیبانی نیز 500 ترابایت می باشد. ظرفیت و فضای قابل استفاده به نوع RAID و Redundancy و دیگر تنظیمات آن بستگی دارد. جهت مقایسه باید گفت دستگاه HP 3PAR 10800 از ظرفیت خام 3 پتابایت پشتیبانی می نماید و 3 پتابایت ظرفیت بسیار زیادی می باشد.
در پیکربندی ما 8 عدد هارد 900GB 10K SAS وجود دارد و ظرفیت خام 7.2 ترابایت در اختیار ما می باشد. درست است که فضای زیادی نیست ولی ما می توانیم با همین فضا دستگاه را تست و بررسی نماییم.
در پشت دستگاه چهار کامپوننت اصلی وجود دارد:
1- دو عدد پاور در سمت راست و چپ دستگاه 764W Gold و دو عدد خنک کننده پاور PCM: این ماژول ها کنترلر نود استوریج را روشن و خنک نگه می دارد و برق مصرفی را نیز تامین می نماید.
2- دو عدد Node: در دستگاههای استوریج 3PAR ، حداقل دو عدد کنترلر وجود دارد که می توان گفت قلب سیستم می باشد. این کنترلرها مسئول دسترسی به داده ها و فشرده سازی ، Thin Provisioning و … می باشند.
در عکس بالا می توانید تصویری دقیق تر از نود کنترلر استوریج HP 3PAR 7200c را ببینید. در سمت چپ یک پورت RJ-45 وجود دارد که با نام Mfg لیبل گذاری شده است که برای ارتباط از طریق کابل سریال مورد استفاده قرار می گیرد. در قسمت بالای نود کنترلر یک اسلات PCI برای افزایش پورتها بر روی استوریج وجود دارد. پورتهای Expansion پائینی که دو عدد می باشند Interconnect Port نامیده می شوند و برای متصل نمودن خارجی دستگاههای استوریج 3PAR بکار می روند. از آنجا که حداکثر تعداد نود دستگاه ما دو عدد می باشد که بصورت اتوماتیک و داخلی به هم وصل شده اند این پورتها برای در پیکربندی ما مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
در قسمت میانی یک دسته کلید میله ای شکل برای قفل کردن دستگاه وجود دارد و همچنین دو پورت با نامهای DP-1 و DP-2 برای محفظه دیسک های اضافی مورد استفاده قرار می گیرد.
در سمت راست آن تعداد چهار پورت وجود دارد که دو عدد از آنها FC SFP می باشند و برای ارتباط میان استوریج با SAN Fabric یا VC FlexFabric مورد استفاده قرار می گیرند و فرمت ارتباط نیز DAC می باشد و دو پورت دیگر نیز که در سمت راست وجود دارند از نوع RJ-45 می باشند و برای مدیریت Mgmt دستگاه یا Remote Copy مورد استفاده قرار می گیرند.
ما اینجا سعی کرده ایم تا عکسهایی از این دستگاه تهیه کنیم و دید کلی به شما ارائه دهیم. شما می توانید سخت افزار جذاب دستگاه را مشاهده نمایید. علیرغم وجود پردازنده مرکزی بر روی دستگاه استوریج که کلیه اقدامات ارسال و دریافت داده ها را انجام می دهد دستگاه Chip دیگری به نام 3PAR ASIC دارد که می تواند کلیه عملیات دیگر مانند Thin Provisioning ، compression ، Zero Detection و de-duplication را انجام می دهد. با توجه به این توضیحات مشکلی از بابت اینکه چندین Task غیرمهم نیز در حال انجام است وجود ندارد و کارایی استوریج نیز اصلا افت نخواهد کرد. 3PAR ASIC در واقع یکی از بزرگترین لایه های 3PAR می باشد که اغلب مورد رقابت قرار می گیرد.
همانطور که در تصاویر می بینید کامپوننت های دیگری نیز وجود دارند که در اینجا بر روی آنها بحث نخواهیم کرد.
در تصویر زیر می توانید نمای جلویی دستگاه را مشاهده نمایید.
ما دو استوریج 3PAR 7200c داریم و از اینرو می توانیم قابلیتهایی از قبیل Remote Copy و Peermotioning را راه اندازی و تست نماییم. هر دو قابلیت ذکر شده داده ها را بر روی چندین آرایه استوریج جهت رسیدن به data protection و Load balancing ذخیره سازی می کند.
این استوریج با نرم افزارهای بسیار زیادی ارائه می شود که یکی از در بسته نرم افزاری ارائه می شود. وجود این همه بسته نرم افزاری به همراه لایسنسهای هارد و استوریج و … به نوعی وجود سختی در اجرای کار را به کاربر القا می کند و برای مثال در مقایسه با استوریج HP StoreVirtual که با خرید لایسنس کلیه قابلیت ها و امکانات آن قابل استفاده می باشد تفاوت دارد.
در این دستگاه یک OS Suite وجود دارد که سیستم عامل اصلی استوریج می باشد و خرید و راه اندازی آن اجباری می باشد بقیه نرم افزارها و لایسنس ها بصورت اختیاری خرید و به سیستم اضافه می شوند و قابلیتی را در اختیار سیستم قرار می دهند.
نصب دستگاه بر روی رک بسیار آسان می باشد و کسی حتی یک سرور معمولی هم روی رک نصب کرده باشد می تواند آن را بر روی رک نصب نماید.
هر دو استوریج HP 3PAR StoreServ 7200c بر روی استوریج نصب می شوند و پیچ های آن نیز باید بطور کامل بسته شوند.
نمایی از پشت استوریج نصب شده و همانطور که می توانید ببینید هر چهار کامپوننت برقی و خنک کننده روشن می باشند و کابل Mgmt آبی رنگ نیز متصل شده است و در نهایت کابلهای FC نارنجی رنگ به هاستها متصل شده است. البته ما یه سری تنظیماتی برای Fault-Tolerance نیز انجام خواهیم داد.
از آنجا که ما در این پست نمی خواهیم به شرح جزئیات مدیریت استوریج 3PAR بپردازیم فقط باید در اینجا به این نکته اشاره شود که این کنسول مدیریتی جدید StoreServ Management Console SSMC توسط HP ارائه شده است. کنسول مدیریتی 3PAR که IMC نام دارد در کنار ظاهر بسیار زیبای خود با استفاده از کنسول وب خود قابل دسترسی و مدیریت می باشد. شایان ذکر است که کنسول 3PAR Command Line Interface نیز برای علاقمندان وجود دارد.
شما می توانید ابزارهای اشاره شده برای مدیریت استوریج را از 3PAR SSMC , 3PAR IMC, 3PAR CLI و OneView را از پورتال دریافت نمایید.
شما با استفاده از این استوریج و تجهیزات سروری مورد نیاز ، شبکه ای بسیار قدرتمند برای راه اندازی کلیه سرویسهای خود در بستر مجازی با بالاترین ضریب اطمینان را در اختیار می گذارد.
گروه فنی و مهندسی وی سنتر ارائه دهنده راهکارها و تجهیزات استوریج HP 3PAR آمادگی خود را برای تامین نیازهای مشتریان در این حوزه اعلام می دارد.
مفهوم پایه ای Zoning، کنترل اینکه چه کسی چه چیزی را در محیط SAN بتواند ببیند و به آن دسترسی داشته باشد، می باشد. رویکردهای مختلفی از منظر های سرور و استوریج و سوئیچ وجود دارد که ما در اینجا علاوه بر آن ها به Target ها و Initiator ها نیز اشاره خواهیم کرد.
در هر سروری حتی سرور NT، مکانیزم هایی برای کنترل اینکه چه Device هایی را یک برنامه کاربردی Application ببیند وجود دارد و اینکه اجازه گفتگو با چه Device هایی را دارد وجود دارد. در یک لول پایین تر و یا به تعبیری در پایین ترین لایه یک سخت افزار HBA یا درایور آن و یا هر دو با هم قابلیت Masking را دارند که کنترل ارتباط سرور به Device دیگری را انجام می دهد.
علاوه بر این سیستم عامل می تواند طوری پیکربندی گردد تا بتواند کنترل Device هایی که می خواهند به عنوان یک Storage Volume در یک دستگاه Mount گردد را بر عهده داشته باشد.
بسیاری از کاربران از یک نرم افزار Extra-Layered برای مدیریت Volume ها،کلاسترینگ و سیستم اشتراک فایل File System Sharing استفاده می کنند که آن نرم افزار مدیریت دسترسی Application به فایل ها را نیز به عهده دارد.
در Zoning استوریج، اگر ما از JBOD ها و سیستم RAID سنتی در بسیاری از Disk Array ها چشم پوشی کنیم یک حالت Presentation انتخابی برای ما وجود دارد. یک Array از یک لیست حاوی اطلاعاتی که در آن مشخص می کند چه سروری به چه LUN با چه پورتهایی وصل می شود تشکیل می شود. در آن لیست همچنین مشخص شده است که کدام درخواست ها از کدام Device ها برای ارتباط با منابع باید Reject و یا Ignore گردند.
از منظر Switch Zoning ، بیشتر (اکثر) سوئیچ های Fiber Chanel قابلیت های Zoning را به شکلی پشتیبانی می کنند تا بتوان کنترل ارتباط Device ها با یکدیگر و همچنین پورتها با یکدیگر برای دسترسی ها را انجام و مدیریت نمود. در مورد این بحث در ادامه بیشتر سخن خواهیم گفت. یکی دیگر از مواردی که کنترل دسترسی ها را انجام میدهد Virtualization می باشد که در این مبحث فقط به آن اشاره کرده ایم .
با توجه به device و نوع استفاده ای که از آنها داریم نحوه sun sunning ما مشخص می شود . کنترل کردن اینکه چه device ها و پاچر LUN ها یی بر روی سرورها و با استفاده از سیستم عامل یا نرم افزار mount می شوند . هیچ موقع نباید همه device ها (LUNها) را بر روی تمامی سرورها mount نمود . از یک متد presentation انتخابی در آرایه استوریج خود استفاده کنید و در لایه fabric از zoning استفاده کنید .
چرا باید اینجوری باشه ؟
استفاده از یک شبکه یکسان و قرینه میتواند باعث هک شدن فایل های استوریج شما توسط یک PC شود . برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی شما در فایل سیستم خود دارای فایلهای Access control لیت هستید .
در share های خود فایروالهایی وجود دارد و همچنین درگاههای امنیتی موجود دارد و همچنین از packet filtering بهره می برید .
هر کدام از این عناصر دارای task های متفاوت از هم می باشند و هر کدام به نحوی تکمیل کننده پروژه امنیت دیتای شما می باشند .
Zoning چگونه کار می کند؟
در پاراگراف اول در خصوص کلیات کار Zoning و چگونگی کار آن صحبت کردیم. در اینجا بر سر اینکه مقداری دقیق تر از لحاظ فنی آن را مورد بررسی قرار دهیم.
در شرایط بسیار ساده، زمانی که یک node بالا می آید و به fabric وصل می شود اولین چیز مهم و ضروری که انجام می گردد fabin logan می باشد.این عمل به چگونگی گرفتن آد/رس 24 بیتی توسط Device اطلاق می شود که این عمل در Routing ارتباطات fabric استفاده خواهد شد (مانند SIP و یا DIP (Destination addresi و Source address) ) در این فرم می باشد. هر Device برای خود یک سری آدرس wwN که همان Word Wide Name نامیده می شود و منحصر به فرد است دارد و حتی هر پورت در هر نود یا هر Device شامل یک PORT WWN منحصر به فرد است دارد و حتی هر پورت در هر نود یا هر Deviceشامل یکPORT WWN منحصر به فرد می باشند که در لایه سخت افزار برنامه نویسی مسئله است.( زبان ماشین) همچنین یک Node WWN نیز وجود دارد که مشخص کننده Node و Device می باشدد و باید در هر پورت نشان دهد. مرحله بعدی زمانی اتفاق می افتد که یک Device می خواهد به به یک سروریی نیم سرور در SAN لاگین شود و خود را Regecter کند. SAN یک دیتا بیس از همه Device ها در Fabric ایجاد می کند که این کار را با استفاده یک Mapping مربوط به WWN پورت ها و نود ها به آدرس های 24 بیتی و همچنین قابلیت های هر Device می باشد.این Mapping همچنین مشخص کننده این است که آیا Device با FCPکار می کند یا نه ( در FCP دستورات SCSI بر روی Fiber channel اجرا می شوند.)
نهایتا یک سرور از نیم سرور درخواست می کند تا لیست دیگر Deviceهای FCP را که می تواند در Fabric ببیند را ارسال کند و اینجا جایی است که Zoning به کار ما می آید و نیم سرور فقط لیست FCP Device هایی را در اختیار سرور قرار می دهد که در آن zone باشند.
یا به تعبیری دیگر سرور ما در مورد وضعیت Device هایی می تواند آگاهی داشته باشد که قرار است آگاهی داشته یاشد. از این رو سرور دارای یک لیستی از آدرس های 24 بیتی متعلق به Device ها یی می باشد که قرار است سرور قادر به دیدن آن ها باشد. سپس یک Port Logan معمولی انجام می شود تا سرور از نوع Device ها که می تواند FCP/SCSI باشند بفهمد.این دقیقاً شبیه SCSI معمولی می باشد زمانی که سرور یا کنترلر SCSI یک Scan کلی یر روی Bus ها وضعیت Preperties انجام می دهد تا Device ها را ببیند.
نرم افزار EMC VNX FAST Suite شامل دو نرم افزار FAST Cache و FAST VP می باشد و زمانی که استوریج ما دارای درایوهای فلشی باشد قابلیت استفاده از تکنولوژی فلشی اول فراهم خواهد بود. استفاده از این نرم افزار باعث بالا رفتن Performance و کارایی استوریج می گردد و همچنین باعث پایین آوردن هزینه ها از طریق سرویس و تیربندی اتوماتیک داده ها می گردد.
نرم افزار VNX FAST Suite بصورت اتوماتیک و همزمان می تواند برای محیطهایی با Performance مورد نیاز بالا و محیطهایی با Performance مورد نیاز پایین بهینه سازی شود.
بالا بردن سرعت و Performance: قابلیت FAST Cache به شما این اطمینان را می دهد که همیشه داده های داغ شما از طریق هاردهای فلشی با Performance های بسیار بالا سرویس دهی شود.
تیربندی اتوماتیک داده های استوریج: قابلیت FAST VP در واقع به بهینه سازی اتوماتیک Storage Pool ها بر مبنای سیاست هایی که توسط کاربر تعریف می شود گفته می شود و این قابلیت این اطمینان را به کاربر می دهد که داده های داغ و فعال همیشه از روی هاردهای SSD سرویس دهی شود و داده های غیرفعال از روی هاردهای معمولی ارزان قیمت سرویس دهی شود.
دسترسی به ساپورت آنلاین بوسیله رجیستر کردن دستگاه در سایت EMC Support
وبسایت EMC Online Support دسترسی آنلاین به منابع زیادی مانند کتابچه های راهنمای استوریج ، فعال سازی نرم افزار های لایسنس ، دانلود نرم افزار ها ، ابزار های خودآموز ، مدیریت ایجاد درخواست سرویس SR ، ابزار های شناسایی کارکرد سیستمی و نیز پشتیبانی آنلاین از طریق Live Chat را فراهم می سازد.
وبسایت Online Support این قابلیت را به مشتریان استوریج می دهد تا بتوانند با ثبت دستگاه خود در سایت شرکت EMC از سرویس های گارانتی و پشتیبانی مربوط به محصول خود بهره مند گردند.
به وبسایت http://support.emc.com بروید و بر روی Customer and Partner Register Here کلیک نمایید.
Register کردن اکانت EMC
مراحل مربوط به ثبت نام را دنبال کنید و از پر بودن فیلد های اجباری اطمینان حاصل فرمایید مانند آدرس ایمیل کاری
زمانی که کلیه مراحل ثبت نام به پایان برسد یک ایمیل تاییدیه که حاوی کدی برای نهایی کردن ثبت نام است ارسال می گردد.
این ایمیل همچنین مرحله بعدی کار را نیز به شما نشان می دهد.
Register کردن محصول EMC
برای دریافت سرویس بهتر و سریع تر محصول خود را به آسانی در سایت EMC ثبت بکنید. برای رجیستر کردن سخت افزاری Product ID و یا شماره سریال دستگاه مورد نیاز می باشد و برای رجیستر کردن نرم افزاری Site-ID مورد نیاز می باشد.
شما می توانید در حین نصب و راه اندازی دستگاه ، دستگاه را Register نمایید و یا از طریق ابزار Register آنلاین شرکت EMC از آدرس زیر آن را انجام داد.
Home > Service Center > Product Registration & Licenses
در صورت ثبت شدن موفق محصول ، در منوی کشویی ردیفی ایجاد خواهد شد و یک تیکت با Site-ID و Site Name شما تولید می شود.
Register کردن مشتری برای پذیرش تیکت ها
برای اینکه مشتری بتواند تیکتی برای ساپورت ارسال کند باید دسترسی Authorized Caller و یا Web enabled user داشته باشد.
برای انجام این کار مشتری نیاز دارد تا با EMC ارتباط برقرار کرده و درخواست EService بکند و تاییدیه این درخواست از طرف شرکت EMC معمولا 24 ساعت طول می کشد.
گروه فنی و مهندسی وی سنتر آماده ارائه انواع تجهیزات و خدمات استوریج به مشتریان خود می باشد.
آخرین دیدگاه‌ها